Η Κεφαλληνία βρίσκεται στο σημερινό Ιόνιο Πέλαγος και στέκει ανάμεσα στα
νησιά της Λευκάδας και Ζακύνθου ενώ απέναντί της έχει το στόμιο του
Κορινθιακού κόλπου ή αλλιώς τον σημερινό Πατραϊκό κόλπο2
. Την γεωγραφική
θέση του νησιού ορίζει ο Θουκιδίδης3
ως εξής : «κείται δε η Κεφαλληνία κατά
Ακαρνανίαν και Λευκάδα τετράπολις ουσα, Πάλις, Κράνιοι, Σαμαίοι,
Προνναίοι». Από τα επτά νησιά που βρίσκονται στο Ιόνιο Πέλαγος, η Κεφαλονιά
είναι το μεγαλύτερο σε έκταση. Αποτελείται από επτά σειρές βουνών4
, εκ των
οποίων η μία ανήκει στην περίμετρο της Ερίσσου και η άλλη της Παλικής. Οι
άλλες πέντε βρίσκονται στο υπόλοιπο νησί. Το μεγαλύτερο βουνό έχει υψόμετρο,
περίπου, 1600 μ. και ονομάζεται Αίνος ή αλλιώς το Μαύρο Βουνό λόγω του
είδους της ελάτης που υπάρχει μόνο εκεί και πουθενά αλλού σε όλο τον κόσμο
και ονομάζεται5
«Abies Cephalonica» ή αλλιώς «Μαύρο Έλατο». Γενικά τo νησί
είναι ορεινό αν και περιλαμβάνει μικρά ποτάμια και λίμνες, καθώς και πεδιάδες,
οι οποίες βρίσκονται κυρίως στην περιοχή της Παλικής, της Κραναίας και
λιγότερο της Σάμης. Αυτός ήταν και ο λόγος άλλωστε που οι κάτοικοι
στράφηκαν από νωρίς στην αλιεία, το εμπόριο και την πειρατεία ενώ η γεωργία
και η κτηνοτροφία αναπτύχθηκε κυρίως στην περιοχή της Ερίσσου, αν και είναι
η ορεινότερη περιοχή του νησιού, και την μεριά της Παλικής, η οποία είναι
πεδινή.
Επίσης στην επικράτεια αυτής ανήκει και η σημερινή Ιθάκη, η μορφολογία της
οποίας είναι ίδια με της Κεφαλληνίας.
Σημαντικό είναι ότι η νήσος έχει μεγάλη σεισμική επικινδυνότητα. Από την
αρχαιότητα κιόλας σημειώνονται μεγάλες καταστροφές λόγω σεισμικών
δονήσεων, με πιο πρόσφατο το μεγάλο σεισμό του 1953, ο οποίος ισοπέδωσε το
νησί, εκτός από το βορειότερο κομμάτι του, ενώ χάθηκαν πολύτιμα ευρήματα
του παρελθόντος. Αποτέλεσμα αυτού είναι να μην υπάρχουν επαρκείς
πληροφορίες για την ιστορία της νήσου, καθώς όχι μόνο δεν έχει γίνει
εκτεταμένη και συστηματική ανασκαφική έρευνα αλλά και όσα στοιχεία είχαν
συλλεχθεί πριν το σεισμό, στην πλειονότητα τους έχουν χαθεί ή καταστραφεί6
.
Παρόλα αυτά γνωρίζουμε ότι το νησί κατοικείται ήδη από την παλαιολιθική
εποχή, όπως μαρτυρεί η περισυλλογή λίθινων εργαλείων μέσα από επιφανειακές
έρευνες κυρίως του Παναγή Καββαδία και του Σπυρίδωνος Μαρινάτου, σε όλο
το νησί, οι οποίες θα αναφερθούν στην συνέχεια της εργασίας αυτής. Για την
μεσολιθική περίοδο δεν έχουμε πολλά στοιχεία. Αξιοσημείωτη είναι η θέση
Αγραπιδιές, στα Γριζάτα στην οποία βρέθηκαν, μέσα από την επιφανειακή
έρευνα του Ανδρέα Σωτηρίου, εργαλεία πυριτολίθου αυτής της περιόδου. Η
έρευνα δεν συνεχίστηκε μέσα από ανασκαφικό έργο.
Ουσιαστικά τα περισσότερα στοιχεία τα έχουμε από την Νεολιθική περίοδο,
στην οποία φαίνεται ότι το νησί αρχίζει να γνωρίζει άνθιση, με αποκορύφωμα
τους Μυκηναϊκούς χρόνους. Η μυθολογική αναφορά που ακολουθεί θα βοηθήσει
στην τεκμηρίωση και στην κατανόηση της σχέσης των Μυκηναίων με τους
Κεφαλλήνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου