Η Θρησκεία είναι από τις πιο σταθερές και ανθεκτικές ισχυρές δυνάμεις στη γη. Δύο από τις πλέον σημαίνοντες, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν, ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ, πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός διαδραμάτισε καίριο ρόλο και στις δύο θρησκείες.
Οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν ο γιος του Θεού, που γεννήθηκε από μια παρθενογέννηση, σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την άφεση των αμαρτιών. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν το προϊόν μιας παρθενογένεσης έφερε στο προσκήνιο τις εντολές του Αλλάχ και έγινε ένας από τα πιο σημαντικους (και στη συνέχεια σεβαστός) προφήτες του. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε, αλλά ότι ένας άλλος άνθρωπος πέθανε στη θέση του.
Το αν πιστεύουμε η οχι στην ύπαρξη και τη ζωή του Χριστού ως θέμα πίστεως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν ότι ο Ιησούς ήταν μια πραγματική και επαληθεύσιμη ιστορική προσωπικότητα... ότι γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στην Ιουδαία μεταξύ περίπου 4BC και 33AD. Αυτό έχει επαναληφθεί τόσες φορές που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται ποτέ να το αμφισβητησουν, αλλά δεν θα μπορουσαν να το κάνουν; Μήπως ένας άνθρωπος που ονομάζόταν Ιησούς, ο γιος της Μαρίας (και θετός γιος του Ιωσήφ) περπατήσε στα μονοπάτια της Ιουδαίας ή ήταν απλώς ένα αποκύημα της φαντασίας με μια σειρά απο ιστορίες και μύθους συρραμενοι ολοι μαζί απο μια ομαδα κυνικων ατομων για ένα συγκεκριμένο σκοπό;
Εάν είστε Χριστιανός, φυσικά, η ύπαρξη του Χριστού είναι θέμα πίστης, αλλά θα πρέπει οι μη Χριστιανοί να πιστεύουν στον Ιησού τόσο εύκολα; Εδώ είναι οι 10 κορυφαιοι λόγοι που ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ.
10.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα στη Βίβλο που μπορεί να συνδέεται άμεσα με την εποχή κατά την οποία ο Ιησούς είχε τη φήμη ότι είναι ζωντανός , αλλά δεν υπάρχει καμία απολύτως συγχρονη καταγραφη για τον Ιησού. Σε ό, τι αφορά το ιστορικό καταγεγραμμένο, απλά δεν υπήρχε. Τα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι το κηρυγμα του Ιησού ήταν διάσημο σε όλη την περιοχή και γνωστο στους ανθρώπους όπως ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος., στο τελευταιο μερος του κηρυγματος του προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ακολούθησε μεγάλο πλήθος των ανθρώπων και, φυσικά, σε μία περίπτωση ότι τράφηκαν 5.000.
Δεν υπάρχει ουτε μια αναφορά στο πρόσωπό του σε στρατιωτικά αρχεία ή αποστολές στη Ρώμη (σίγουρα όποιος θα μπορούσε να διοικήσει μεγάλες συναθροίσεις ανθρώπων σε δυνητικά διασπαστικές επαρχίες οπως τοτε της Ιουδαιας θα πρεπε να ενδιαφέρει). Ουτε αναφέρεται στα αρχεία του δικαστηρίου του Ηρώδη, ούτε είναι αυτός που αναφέρεται στα αρχεία του Ναού απο κανενα ιερεα. Σίγουρα αν ήταν να πιστεύεται από κάποιους ότι είναι προφήτης και απο άλλους να είναι ένας ψευδοπροφήτης κάποια αναφορά για την αναστάτωση που είχε προκαλέσει στην Ιουδαϊκή κοινωνία των πολιτών και τη θρησκευτική κοινωνία θα πρέπει να είχε καταγραφεί. Μερικοί άνθρωποι ήθελαν τις υποτιθέμενες επιστολές του Πόντιου Πιλάτου ως απόδειξη της ζωής του Ιησού, αλλά αυτά ήταν ένα έργο φαντασίας.
Φυσικά είναι δυνατόν (αν και απίθανο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πολύ εξειδικευμενη σε αυτο ) να υπήρχε ταυτόχρονη καταγραφη, αλλά εξαφανίστηκε.
9.ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΧΘΗΚΑΝ ΣΕ ΦΗΜΕΣ
Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ταυτόχρονες καταγραφες της ζωής για την ύπαρξη του Ιησού υπάρχουν αναφορές σε αυτόν, σε χριστιανικά κείμενα και μη χριστιανικά κείμενα σε δεκαετίες μακρια μετά τον υποτιθέμενο θάνατό του.
Ούτε μια απο αυτες τις καταγραφές δεν είναι αξιόπιστη. Καμία από αυτες δεν παραπεμπει σε οποιοδηποτε παρελθον κείμενο και συνεπώς δεν είναι τίποτα περισσότερο από φήμες και, ως φημες θεωρουνται αναξιοπιστες και ειναι. Αν καταδικάζουμε τις φήμες ως αναξιόπιστες στο συγχρονο δικαστικο συστημά μας γιατί θα πρέπει να είναι επαρκείς για να αποδείξουν την ύπαρξη ενός σημαντικού ιστορικου χαρακτηρα;
Τα αποδεικτικά στοιχεία που συνήθως αναφέρονται στην υποστήριξη για την ύπαρξη του Ιησού προέρχονται από τα γραπτά του Φλάβιου Ιώσηπου ο οποίος γεννήθηκε το 37AD (μερικά χρόνια μετά τη σταύρωση) και έγραψε για τη ζωή του Ιησού το 93AD, αφού τα Ευαγγέλια γράφτηκαν. Δεν ανέφερε καν πηγές για το υλικό του. Ομοίως, ο Πλίνιος ο Νεότερος (γεννήθηκε περίπου 62BC, Τάκιτος (64AD) και Σουετώνιος (69AD) όλοι έγραψαν για τον Ιησού, αλλά χωρίς καμία αναφορά στις σύγχρονες του Ιησου πηγές. Είναι πιθανό οτι πήραν τις πληροφορίες τους από τους πιστούς, αλλά χωρίς πηγές τα συγγραματα τους δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να έγγραψουν ένα κοινωνικό φαινόμενο.
Στο προηγούμενο σημείο αναφέραμε ότι είναι πιθανό ότι υπήρχαν ταυτόχρονες πηγές αλλά έχουν καταστραφεί ή εξαφανίστηκαν. Αν οντως υπηρχαν, είναι πιθανό ότι αυτοι οι τρεις σεβαστοί ιστορικοί (ο Τάκιτος ηταν ιδιαίτερα γνωστός για την υψηλή ποιότητα της έρευνας και της αντιστοίχησης του) θα αναφέρονταν απευθείας αντί να έχουν στηριχθεί σε φήμες.
8.ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Για τους χριστιανους ολου του κοσμου τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη είναι οι έγκυρες πηγές των εκδηλώσεων της ζωής του Χριστού, όπως γράφτηκαν από τους μαθητές του, εκείνοι που τον ήξεραν καλύτερα και ηταν μαρτυρες του κηρυγματος του.
Αρχικά υπήρχαν πολλά περισσότερα Ευαγγέλια. Όταν τελικα 4 πιστοποιηθηκαν ως την ορθόδοξη αληθεια στο δεύτερο αιώνα τα άλλα ευαγγέλια είχαν καταγγελθεί ως αιρετικα. Αντίγραφα αυτών των «λαθρο» ευαγγέλιων βρέθηκαν στη Νεκρά Θάλασσα, και στο Nag Hammadi κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη για το ποιος τα έγραψε και κανενα δεν φαίνεται να είναι αντίγραφο απο ταυτοχρονη πηγή. Ένα από αυτά τα έγγραφα, ωστόσο, το Ευαγγέλιο του Θωμά, φαίνεται να χρονολογείται πριν από το Ευαγγέλιο του Μάρκου. Δεν περιέχει καμία αναφορά στον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο, ως μεσσία ή οποιαδήποτε αναφορά στην ανάσταση. Είναι, αντίθετα, μια συλλογή από «λόγια». Είχε καταγγελθεί ως αίρετικο.
Το γεγονός ότι οι ηγέτες της πρώτης εκκλησίας κατήγγειλαν αυτό το προηγουμενο χρονικα ευαγγέλιο υπέρ των κυρίων τεσσάρων μας δείχνει ότι εκαναν επιλογη των εργων για τους σκοπούς της δημιουργίας ενός αποδεικτικου στοιχειου για την ύπαρξη του Ιησού.
7.ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Το Ευαγγέλιο του Μάρκου, αν και το δεύτερο στην Καινή Διαθήκη, ήταν το πρωτο χρονικα γραμμενο απο τα κυριως ευαγγελια πιθανώς γύρω στο 70AD, ενώ το ευαγγέλιο του Ιωάννη γράφτηκε περίπου το 90AD.
Πουθενά σε κανένα από τα ευαγγέλια οι συγγραφείς δεν αυτοπροσδιορίζονται ως οι μαθητές και ακολουθοι καποιου με το ιδιο ονομα. Το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ιουδαία την εποχή του Χριστού και λίγο αργότερα ήταν περίπου 29-30 ετών. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός αυτός είναι κατά μέσο όρο και οι άνθρωποι ζουσαν μέχρι τα βαθιά γεράματα πολύ λίγα από αυτους τα καταφερναν ως στα 50 (περίπου 4%) και ακόμη λιγότεροι στα 70 (2%). Λίγο μετά τη Σταύρωση ειναι καταγεγραμμενοι να έχουν λάβει χώρα οι Ιουδαικοι πολεμοι που αποδεκάτισαν τον πληθυσμό της Ιουδαίας. Πολλοί από εκείνους που θα έπρεπε να γνωρίζουν τον Ιησού προσωπικά (σε περίπτωση που υπήρχε) είναι πολύ πιθανό να έιχαν παγιδευτεί στον πόλεμο. Οι μαθητές ήταν κατά πάσα πιθανότητα περίπου στην ίδια ηλικία με τον Ιησού ή ίσως λίγα χρόνια νεότεροι. Αυτό θα κάνει τους μαθητές περίπου 70 ετών κατά τη στιγμή που το Ευαγγέλιο του Μάρκου γράφτηκε και πάνω από 90 κατά το χρόνο που ο Ιωάννης συνέγραψε. Είναι, ως εκ τούτου, σχεδόν αδύνατο για τους μαθητές να έχουν συγγράψει τα Ευαγγέλια. Είναι πολύ πιο πιθανό ότι είχαν συγγραφεί από πολύ νεότερους άνδρες.
Το ευαγγελιο του Μαρκου ως το πρωτότυπο Ευαγγέλιο φαίνεται να έχει εξυπηρετήσει ως πρώτη ύλη για τα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά αλλα υπάρχουν σημαντικές διαφορες μεταξύ αυτών των τριών. Κάθε συγγραφέας αλλάζει την αφήγηση ελαφρώς για να ταιριάζει με το χρόνο στον οποίο γράφει και στο ακροατηριο με αυτα που πρεπει να ακουσει. Το κατα Ιωαννη είναι το πιο προβληματικο απ 'όλα τα ευαγγέλια και φαίνεται να έχει γραφτεί από πολλους διαφορετικους συγγραφέις.
6.ΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ,ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ,ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΖΩΝΤΑΝΟ
Οι Επιστολές του Αποστόλου Παύλου είναι τα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, αλλά ο Απόστολος Παύλος δεν γνώριζε τον Ιησού κατά τη διάρκεια της υποτιθεμενης ζωής του.
Ο Απόστολος Παύλος γεννήθηκε γύρω στο 10 μ.Χ. σε μια Ισραηλίτκη οικογένεια. Υπηρέτησε ως φοροεισπράκτορας και ήταν γνωστός για τις αντι-χριστιανικες απόψεις του και λέγεται ότι είχε συμμετάσχει στον λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου. Έγινε ενα απο τα πιο μεγαλα παραδειγματα προσχωρησης στη νέα θρησκεία όταν είπε ότι είχε ένα θεϊκό όραμα του αναστημένου Χριστού στο δρόμο για τη Δαμασκό. Στην συνέχεια βαφτίστηκε και πήγε στην Αραβία και μετα επεστρεψε στην εργασία για λογαριασμό της πρώτης εκκλησίας. Έκανε μεγάλες διαδρομές γύρω από τη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπλωσε το κηρυγμα και έγραψε τις διάσημες πλέον επιστολές του.
13 των επιστολών, που χρονολογούνται πριν από δύο πράξεις και τα Ευαγγέλια συμπεριλήφθηκαν στην Καινή Διαθήκη, αλλά μόνο 7 από αυτές (Φιλήμονα, Ρωμαίους, Κορινθίους Ι, ΙΙ, Φιλιππησίους, Θεσσαλονικείς Ι και Γαλάτες) θεωρούνται ότι έχουν γραφτεί από τον ίδιο άμεσα.
Ο Παύλος δεν θα μπορούσε, φυσικά, να γνωρίζει τον Ιησού προσωπικά, αλλά δεν κάνει καμία αξίωση οτι τον γνωριζε στις επιστολές του. Μάλιστα ο ίδιος δεν κάνει σχεδόν καμία αναφορά σε επίγεια ζωή του Ιησού, αντί αυτου συμβουλεύει τους συναδέλφους του χριστιανούς για το πώς να ζήσουν τη ζωή τους. Με τον τρόπο αυτό ο Παύλος καθορίζει τι σημαίνει να είσαι Χριστιανός, δημιουργώντας ένα πλαίσιο το οποίο έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
5.Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΡΩΩΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού υπήρχαν μια σειρά διαφορετικών και ανταγωνιστικών ερμηνειών. Έχουμε ήδη αναφέρει τον πλούτο των διαφορετικών βιβλίωνκαι ευαγγέλιων που ανακαλύφθηκαν στην Νεκρά Θάλασσα και στο Nag Hammadi. Πολλά από αυτά τα γραπτά ακολούθησαν μια γνωστικη παράδοση που ερχοταν σε αντίθεση με ό, τι έγινε τελικα η ορθόδοξη ερμηνεία του Χριστιανισμού.
Στο δεύτερο αιώνα ο Ειρηναίος της Λυών άρχισε να κωδικοποιει την Καινή Διαθήκη και προσδιόρισε τα τέσσερα Ευαγγέλια που χρησιμοποιούμε σήμερα, στο πλαίσιο του Κανών της Εκκλησιας, απορρίπτοντας όλες τις άλλες ερμηνείες. Έγραψε εύγλωττα και με πάθος στο βιβλίο του Κατά Αιρέσεων για να διαπιστωθεί τι ακριβώς θα πρέπει να συμπεριληφθει και τι να εξαιρεθει στον ορισμό του Χριστιανισμού. Η σύγχρονη Καινή Διαθήκη ως εκ τούτου, βασιζεται πολύ στο όραμα και την ερμηνεία του τι θα πρέπει να είναι ο Χριστιανισμός ενός ανθρώπου.Ο Ειρηναίος δεν ενδιαφερόταν για την τεκμηρίωση των πραγματικών περιστατικών,αλλα ενδιαφέροταν για τον καθορισμό των πεποιθησεων και τη διασφάλιση ότι οι άλλοι θα τον ακολούθησουν.
Αυτή η παράδοση ειναι καλά εδραιωμένη στην Εκκλησία κατά τους επόμενους επιτυχοντες
αιώνες με τις τυχόν σέχτες που θεωρουνταν ως αιρετικες να σβηνουν βίαια ή και να εξαλειφθούν τελείως (π.χ. των Καθαρών).
Γράφοντας προς το τέλος του 4ου αιώνα ο Άγιος Ιερώνυμος είπε «η επιβεβαιωση ως επεξηγηση συχνά για καποιον που δεν γνωρίζει τίποτα, όταν έχουν πεισθει και άλλοι το επιβάλλει στον εαυτό του. ». Ο κατα βαθος δυσαρεστος Ιγνάτιος Λογιόλα είπε περίφημα ότι ήταν πρόθυμος να πιστέψει ότι το άσπρο είναι μαύρο αν απαιτείται αυτο από την εκκλησία.
Γιατί θα πρέπει οι παλαιοχριστιανοι ζηλωτές να ήταν διαφορετικοί; Δεν ηταν, η συμπεριφορά τους είχε δώσει τον τόνο για το υπόλοιπο εργο της εκκλησίας μέσα από την ιστορία και για το λόγο αυτό θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί με την Καινή Διαθήκη και οποιεσδήποτε αξιώσεις που κάνει για τη ζωή του Ιησού. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πραγματεία προπαγάνδας.
4.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΚΛΕΙΨΗΣ Η ΣΕΙΣΜΟΥ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΠΛΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφάλαιο 27) και το Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφάλαιο 23) καταγράφουν σε βάθος τα γεγονότα της σταύρωσης. Και οι δύο συμφωνούν ότι υπήρξε ένα ξαφνικό σκοτάδι (ενδεχομένως μια έκλειψη ή ένα σύννεφο σκόνης από το ηφαίστειο) που έπεσε στη γη μεταξύ της 6ης και 9ης ώρας της ημέρας. Εξηγούν επίσης ότι κατά τη στιγμή του «θανάτου» του Ιησού το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε στα δυο από την κορυφή προς τα κάτω και η γη έκανε σεισμό, και βράχοι διαλυθηκαν ». Ο σεισμός λέγεται ότι ήταν τόσο σοβαρός ώστε οι τάφοι των νεκρών ανατιναχτηκαν ,οπωσδηποτε πρέπει να ήταν ένα εξαιρετικά τραυματικό γεγονός, ειδικά όταν συνδυάζεται με μια έκλειψη.
Αυτο ομως ουδεποτε συνεβη! Σημαντικά γεγονότα όπως οι σεισμοί και οι εκλείψεις θα είχαν καταγραφεί αναλυτικά από τους σύγχρονους του Ιησου ιστορικούς και ένας σεισμός αρκετά σοβαρός για να ανατιναχθουν τάφοι θα έίχαν καταγραφεί τόσο από το τοτε εβραϊκό συμβουλιο οσο και από τους Ρωμαιους διαχειριστές. Δεν υπάρχουν κοσμικες εγγραφές σε ολες τις προσπάθειες αρωγής που αποστέλλονται στην Ιερουσαλήμ τοτε ή οποιωνδήποτε έργων ανοικοδόμησης. Τέλος, το πέπλο στο ναό ήταν εξαιρετικά πολύτιμο και κάθε βλάβη του θα είχε καταγραφεί.
Η μόνη εξήγηση για αυτή την έλλειψη αναφοράς είναι ότι ο σεισμός και η έκλειψη απλά δεν ειχε συμβεί, τουλάχιστον όχι σε αυτό το χρόνο και τον τόπο. Υπήρχαν σύγχρονοι σεισμοί σε άλλα μέρη της αυτοκρατορίας (στα οποία στάλθηκαν ενίσχυσεις) και ξέρουμε για τους σεισμους που συνέβηκαν στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά τίποτα στο γεωλογικό αρχείο δεν εχει επισημανθει ακριβώς στην υποτιθέμενη ημερομηνία και την ώρα της σταύρωσης. Πράγματι, οι μόνες πηγές για να συνδέσετε μια έκλειψη (ή ηφαιστειακά συντρίμμια) είναι τα χριστιανικα κειμενα προσπαθώντας προφανώς να δημιουργησουν ένας σύνειρμο μεταξύ του υποτιθέμενου θάνατο του Ιησού και το θείο.
3.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Όποιος έχει ζήσει, ακόμη και ένα απλός ξυλουργός, θα αφήσει τα υπάρχοντά μετά το θάνατό τους. Τα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι οι στρατιώτες που υπηρετούν στο σταύρωση λαμβανουν κληρο ωστε να μοιραστούν τα ρούχα του Ιησού μεταξύ τους. Είχε στο πλευρο του πολλους αφοσιωμενους μαθητές (οι οποίοι θα ηταν αηδιασμένοι με την αποτυχία τους να τον προστατεύσουν στον Κήπο) ειτε οι ίδιοι ή η περιλυπη οικογένειά του σίγουρα θα προσπαθουσε να αγοράσει ή να ανταλλάξει με κατι αλλο τα ρούχα. Τέτοια αντικειμενα θα ήταν πολύτιμα στο σχηματισμό της νέας εκκλησίας.
Παρ 'όλα αυτά, τίποτα, απολύτως τίποτα από τη ζωή του Ιησού δεν παρέμεινε, ακόμα και λίγο μετά το θάνατό του. Τον 12ο αιώνα καποιοι άνθρωποι άρχισαν να αναφέρουν ότι τους ανήκει το σάβανο στο οποίο ο Ιησούς ηταν τυλιγμένος και χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στο Τορίνο. Έγινε αποδεκτό ως πραγματικό τεχνούργημα για πολλά χρόνια, αλλά η χρονολογηση του άνθρακα στον 20ο αιώνα έδειξε ότι είναι του 12ου αιώνα πλαστογραφία. Ενα οστεοφυλάκιο που ισχυρίζονται ότι κατείχαν τα οστά του Ιακώβου, αδελφού του Ιησού βρέθηκε επίσης να είναι πλαστό. Δεν υπάρχει ουτε ενα, επαληθεύσιμο, απτό αντικείμενο που να υπάρχει σήμερα ή να ειναι γνωστό ότι υπήρχε σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια, που ανήκε στον Ιησού.
2.Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΑΖΑΡΕΤ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΗΡΧΕ Η ΦΗΜΗ ΟΤΙ ΖΟΥΣΕ
Ο Ιησούς ήταν γνωστός ως ο Ναζωραίος η Ναζαρηνός πιθανώς επειδή φημολογείται ότι ήταν από τη Ναζαρέτ. Για πολλούς ανθρώπους, δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθεί το αίτημα αυτό. Ναζαρέτ υπάρχει σήμερα, μια παλιά πόλη με μακρά ιστορία (και ένα πολύ διάσημο γιο), αλλά ενώ η Ναζαρέτ είναι παλαιά, δεν είναι τόσο παλιά όσο και ο Ιησούς ή ακόμα και ο Χριστιανισμός.
Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει όλες τις πόλεις της Γαλιλαίας γύρω από εκείνη την εποχή και η Ναζαρέτ δεν είναι στη λίστα. Η Ναζαρέτ δεν αναφέρεται στις επιστολές, τα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης πράγματι δεν υπάρχει καμία αναφορά στο όνομα μέχρι τα Ευαγγέλια. Οι ανασκαφές της τρέχουσας ημέρας Ναζαρέτ και της γύρω περιοχή έχουν οδηγήσει σε ανάμεικτα αποτελέσματα. Αποδεικτικά στοιχεία της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει βρεθεί από όλο τον χρόνο, όταν ο Ιησούς φέροταν οτι εζησε εκεί, αλλά η δραστηριότητα αυτή είχε τη μορφή μιας νεκρόπολης για τους νεκρούς και όχι ένα χωριό από μόνη της.
Μια εναλλακτική μετάφραση της λέξης Ναζωραίος η Ναζαρηνός είναι το «αλήθεια» και ήταν ένα όνομα που δίνεται σε μια γνωστικη σέχτα των Χριστιανών. Είναι πιθανό ότι, όταν οι παραδόσεις διάσπαστηκαν και η γνωστικη κληρονομιά αποκόπηκε από τον Χριστιανισμό η φράση αυτή μετουσιωθηκε να δηλώνει ότι ο Ιησούς ήταν από τη Ναζαρέτ, που, φυσικά, ήταν Happy από τότε που υπάρχει
.
1.Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΕΚΕΙΝΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΥΘΙΚΩΝ ΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε δυτικές κοινωνίες, ακόμη και αν δεν είναι εκπαιδευμένα επίσημα στη χριστιανική παράδοση, γνωρίζουν την καταπληκτική ιστορία της ζωής του Ιησού. Είχε συλληφθεί και γεννήθηκε σε ένα σταβλο απο μια παρθένο (Μαρία), γλίτωσε το θάνατο απο τα χέρια ενός τυράννου (Ηρώδης) στην παιδική ηλικία του, μεγάλωσε οντας ωριμο και γνωστικο παιδι , ξεκίνησε το κήρυγμα πριν ο ίδιος θυσιαστεί, ανάστηθηκε μετά το θάνατο και οδηγεί σε μια νέα διαθήκη για την άφεση των αμαρτιών. Είναι μια ιστορία γεμάτη από θαύμα και ελπίδα , για πολλούς ανθρώπους φαίνεται μοναδική και είναι ένα κειμενο βαθιάς πίστης και πεποίθησης για δισεκατομμύρια Χριστιανους σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς δεν είναι η μοναδική ιστορια. Η ιστορία του Ιησού δεν είναι πιο πρωτότυπο από κάθε σύγχρονη στις μερες μας αποδοση του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Πολλες μυθολογίες έχουν σαν το χαρακτήρα του Χριστού του οποίου η ιστορία έχει οριστεί γύρω από το ίδιο μοτίβο. Ο Όσιρις, ο Αιγύπτιος θεός του κάτω κόσμου είχε μια πολύ παρόμοια ιστορία ζωής και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γιόρταζαν το «πάθος» του με ενθουσιασμό και κέφι. Ο γιος του Όσιρις », ο Ώρος γεννήθηκε απο μια παρθένα σε μια σπηλιά με ενα αστερι να αιωρειται απο πανω. Είχε επισκεψεις από βοσκούς και θεούς. Ο Ώρος ειπώθηκε οτι είναι το «φως του κόσμου». Άρχισε το εργο του σχεδον στην ηλικια των 30 και πολλά θαύματα αποδόθηκαν σ 'αυτόν που εμφανίζονται επίσης στα ευαγγέλια, συμπεριλαμβανομένων το περπάτημα στο νερό και κανωντας ενα τυφλό να δει και πάλι.
Αλλά οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ο Διόνυσος ήταν γιος του Δία και μιας παρθένας γυναίκας, ήταν σε θέση να μετατρέψει το νερό σε κρασί και σκοτώθηκε και αναστήθηκε. Ο Άττις, ένας άλλος Έλληνας θεός τιμουνταν κάθε άνοιξη σε μια τελετουργία στην οποία ομοίωμα του θάβοταν και πιστευοταν ότι θα αναστηθεί και πάλι μετά από τρεις ημέρες. Ο Ηρακλής είχε τη φήμη ότι είναι ένα άλλο θεόυ / παρθένου απόγονος που σκοτώθηκε και αναστήθηκε.
Ίσως τωρα ο δυσλειτουργικος χαρακτηρας πλεον του Χριστου με την πιο εκπληκτικά παρόμοια ιστορία ήταν ο Μίθρας του οποίου η ζωή ήταν μια σχεδόν ακριβή παράλληλια,οι λάτρεις του γιόρταζαν ακόμη και τα γενέθλιά του στις 25 Δεκέμβρη.
Source:http://www.listland.com/
ΚΑΙ http://dyismos.pblogs.gr/2016/04/1613868.html
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ
Ο Τιβέριος μάλιστα εξ αιτίας της επιστολής αυτής, αλλά και αργότερα της δεύτερης, προσωπικής μαρτυρίας της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και του θαύματος των Κόκκινων Αυγών που επιτέλεσε μπροστά του στη Ρώμη, μέσα στο παλάτι η θαρραλέα Αγία (βλ. παραπάνω), ήταν ευνοϊκός προς τον Χριστιανισμό και θέλησε να καθιερώσει τον Χριστό επίσημα ως Θεό, ανάμεσα στις άλλες «θεότητες» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας! Το πρότεινε μάλιστα στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο (Τερτυλλιανός) αλλά εκείνη το απέρριψε.
Μετά δε την εξιστόρηση των γεγονότων από την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή για την παντελώς άδικη και συκοφαντική καταδίκη και σταύρωση του Χριστού από Πόντιο Πιλάτο, Άννα και Καϊάφα, ο Τιβέριος έδωσε εντολή να συλληφθούν αμέσως και να οδηγηθούν για απολογία ενώπιόν του στη Ρώμη οι τρεις εκείνοι βασικοί ένοχοι, όπως και έγινε (βλ. παραπάνω)!
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΥΜΠΛΙΟΥ ΛΕΝΤΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΒΕΡΙΟ
(σ.σ. το φόβος στο κείμενο σημαίνει σεβασμός)
Επιστολή γραμμένη εις την Λατινικήν επί παπύρου που ευρίσκεται εις το Μουσείον της βιβλιοθήκης των Λαζαρινών της Ρώμης, την οποίαν έστειλεν ο προκάτοχος του Ποντίου Πιλάτου, Πουβέλιος Λεόντιος, προς τον Καίσαρα της Ρώμης.
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
"Ήκουσα, ώ Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης, ό,τι σοι γράφω νυν περί ανθρώπου, δηλαδή λίαν εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού. Ενώ ο λαός θεωρεί αυτόν θεόν, οι δε μαθηταί αυτού λέγουσιν ότι είναι Υιός Θεού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης και παντός ότι εν αυτοίς ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, ώ Καίσαρ, ακούονται καθ' έκαστην θαυμαστά πράγματα περί του ανθρώπου τούτου. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια μίας λέξεως. Είναι ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζωσι αυτόν αναγκάζωνται να αγαπώσι και να φοβώνται αυτόν.
Έχει την κόμην μέχρι των ώτων χρώματος καρύου, εκείθεν μέχρι των ωμοπλατών κρεόχρουν αλλά μάλλον στιλπνήν, διχάζεται δε αυτή εν τω μέσω κατά το σύστημα των Ναζωραίων.
Το μέτωπόν του είναι λείον, το πρόσωπόν του άνευ ρυτίδων ή κηλίδος, η ρις αυτού και τα χείλη κανονικότατα. Το γένειον πυκνόν και χρώματος του αυτού ως η κόμη, δεν είναι μακρόν και διχάζεται εις το μέσον. Το βλέμμα του είναι σοβαρόν και εμποιεί φόβον, έχει δε δύναμιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να προσείδη αυτόν ατενώς. Όταν επιτιμά εμποιεί φόβον, όταν δε πονεί τότε κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαριής μετά σοβαρότητος. Λέγουσι ότι ουδέποτε ώφθη γελών αλλά πλειστάκις κλαίων. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας, εν τη συνομιλία του ευαρεστεί πάντας. Δυσκόλως εμφανίζεται αλλά όταν εμφανισθή σου φέρεται μετριοφρόνως και έχει το ωραιότερον παράστημα του κόσμου. Είναι δε ωραίος ως και η μήτηρ αυτού, ήτις εισί η ωραιοτέρα γυνή εξ όσων εθεάθησαν εις ταύτα τα μέρη.
Εάν όμως, η Σεβαστή Σου Μεγαλειότης, ώ Καίσαρ, ποθεί να ίδει αυτόν, ως μοι έγραφες άλλοτε, γνώρισόν μοι τούτο, ίνα αποστείλω αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασε τι, είναι κάτοχος πάσης γλώσσης και πάσης επιστήμης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν, πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλά όταν εμφαίνεται ενώπιον αυτών τρέμωσι και θαυμάζωσιν αυτόν. Λέγουσι ότι ουδέποτε άνθρωπος ως ούτος ενεφανίσθη εις ταύτα τα μέρη. Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθη η διδασκαλία αυτού. Πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλι μοι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ώ Καίσαρ.
Πολύ με παραινούσιν οι μοχθηροί ούτοι Εβραίοι.
Λέγουσιν οτί ουδέποτε δυσηρέστησεν τινά, αλλά μάλλον το αγαθόν εποίησεν. Όλοι όσοι γνωρίζωσιν αυτόν λέγουσιν ότι ευηρεστήθησαν παρ' αυτού. Εν τούτοις, ώ Καίσαρ, είμαι πρόθυμος να υπακούσω την Σην Μεγαλείοτητα εις ότι μοι διατάξει.
Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτίωνος 7ης Σελήνης Ι
Πουβέλιος Λεόντιος - Διοικητής Ιουδαίας"
(ΣΗΜ. 1. Στην πρώτη εικόνα βλέπουμε την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή ενώπιον του Τιβέριου στη Ρώμη και το θαύμα των Κόκκινων Αυγών – Τοιχογραφία από τον Ναό της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στα Ιεροσόλυμα
Οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν ο γιος του Θεού, που γεννήθηκε από μια παρθενογέννηση, σταυρώθηκε και αναστήθηκε για την άφεση των αμαρτιών. Οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι ο Ιησούς ήταν το προϊόν μιας παρθενογένεσης έφερε στο προσκήνιο τις εντολές του Αλλάχ και έγινε ένας από τα πιο σημαντικους (και στη συνέχεια σεβαστός) προφήτες του. Οι Μουσουλμάνοι δεν πιστεύουν ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε, αλλά ότι ένας άλλος άνθρωπος πέθανε στη θέση του.
Το αν πιστεύουμε η οχι στην ύπαρξη και τη ζωή του Χριστού ως θέμα πίστεως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν ότι ο Ιησούς ήταν μια πραγματική και επαληθεύσιμη ιστορική προσωπικότητα... ότι γεννήθηκε, έζησε και πέθανε στην Ιουδαία μεταξύ περίπου 4BC και 33AD. Αυτό έχει επαναληφθεί τόσες φορές που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται ποτέ να το αμφισβητησουν, αλλά δεν θα μπορουσαν να το κάνουν; Μήπως ένας άνθρωπος που ονομάζόταν Ιησούς, ο γιος της Μαρίας (και θετός γιος του Ιωσήφ) περπατήσε στα μονοπάτια της Ιουδαίας ή ήταν απλώς ένα αποκύημα της φαντασίας με μια σειρά απο ιστορίες και μύθους συρραμενοι ολοι μαζί απο μια ομαδα κυνικων ατομων για ένα συγκεκριμένο σκοπό;
Εάν είστε Χριστιανός, φυσικά, η ύπαρξη του Χριστού είναι θέμα πίστης, αλλά θα πρέπει οι μη Χριστιανοί να πιστεύουν στον Ιησού τόσο εύκολα; Εδώ είναι οι 10 κορυφαιοι λόγοι που ισχυρίζονται ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ.
10.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα στη Βίβλο που μπορεί να συνδέεται άμεσα με την εποχή κατά την οποία ο Ιησούς είχε τη φήμη ότι είναι ζωντανός , αλλά δεν υπάρχει καμία απολύτως συγχρονη καταγραφη για τον Ιησού. Σε ό, τι αφορά το ιστορικό καταγεγραμμένο, απλά δεν υπήρχε. Τα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι το κηρυγμα του Ιησού ήταν διάσημο σε όλη την περιοχή και γνωστο στους ανθρώπους όπως ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος., στο τελευταιο μερος του κηρυγματος του προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ακολούθησε μεγάλο πλήθος των ανθρώπων και, φυσικά, σε μία περίπτωση ότι τράφηκαν 5.000.
Δεν υπάρχει ουτε μια αναφορά στο πρόσωπό του σε στρατιωτικά αρχεία ή αποστολές στη Ρώμη (σίγουρα όποιος θα μπορούσε να διοικήσει μεγάλες συναθροίσεις ανθρώπων σε δυνητικά διασπαστικές επαρχίες οπως τοτε της Ιουδαιας θα πρεπε να ενδιαφέρει). Ουτε αναφέρεται στα αρχεία του δικαστηρίου του Ηρώδη, ούτε είναι αυτός που αναφέρεται στα αρχεία του Ναού απο κανενα ιερεα. Σίγουρα αν ήταν να πιστεύεται από κάποιους ότι είναι προφήτης και απο άλλους να είναι ένας ψευδοπροφήτης κάποια αναφορά για την αναστάτωση που είχε προκαλέσει στην Ιουδαϊκή κοινωνία των πολιτών και τη θρησκευτική κοινωνία θα πρέπει να είχε καταγραφεί. Μερικοί άνθρωποι ήθελαν τις υποτιθέμενες επιστολές του Πόντιου Πιλάτου ως απόδειξη της ζωής του Ιησού, αλλά αυτά ήταν ένα έργο φαντασίας.
Φυσικά είναι δυνατόν (αν και απίθανο, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν πολύ εξειδικευμενη σε αυτο ) να υπήρχε ταυτόχρονη καταγραφη, αλλά εξαφανίστηκε.
9.ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΧΘΗΚΑΝ ΣΕ ΦΗΜΕΣ
Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν ταυτόχρονες καταγραφες της ζωής για την ύπαρξη του Ιησού υπάρχουν αναφορές σε αυτόν, σε χριστιανικά κείμενα και μη χριστιανικά κείμενα σε δεκαετίες μακρια μετά τον υποτιθέμενο θάνατό του.
Ούτε μια απο αυτες τις καταγραφές δεν είναι αξιόπιστη. Καμία από αυτες δεν παραπεμπει σε οποιοδηποτε παρελθον κείμενο και συνεπώς δεν είναι τίποτα περισσότερο από φήμες και, ως φημες θεωρουνται αναξιοπιστες και ειναι. Αν καταδικάζουμε τις φήμες ως αναξιόπιστες στο συγχρονο δικαστικο συστημά μας γιατί θα πρέπει να είναι επαρκείς για να αποδείξουν την ύπαρξη ενός σημαντικού ιστορικου χαρακτηρα;
Τα αποδεικτικά στοιχεία που συνήθως αναφέρονται στην υποστήριξη για την ύπαρξη του Ιησού προέρχονται από τα γραπτά του Φλάβιου Ιώσηπου ο οποίος γεννήθηκε το 37AD (μερικά χρόνια μετά τη σταύρωση) και έγραψε για τη ζωή του Ιησού το 93AD, αφού τα Ευαγγέλια γράφτηκαν. Δεν ανέφερε καν πηγές για το υλικό του. Ομοίως, ο Πλίνιος ο Νεότερος (γεννήθηκε περίπου 62BC, Τάκιτος (64AD) και Σουετώνιος (69AD) όλοι έγραψαν για τον Ιησού, αλλά χωρίς καμία αναφορά στις σύγχρονες του Ιησου πηγές. Είναι πιθανό οτι πήραν τις πληροφορίες τους από τους πιστούς, αλλά χωρίς πηγές τα συγγραματα τους δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να έγγραψουν ένα κοινωνικό φαινόμενο.
Στο προηγούμενο σημείο αναφέραμε ότι είναι πιθανό ότι υπήρχαν ταυτόχρονες πηγές αλλά έχουν καταστραφεί ή εξαφανίστηκαν. Αν οντως υπηρχαν, είναι πιθανό ότι αυτοι οι τρεις σεβαστοί ιστορικοί (ο Τάκιτος ηταν ιδιαίτερα γνωστός για την υψηλή ποιότητα της έρευνας και της αντιστοίχησης του) θα αναφέρονταν απευθείας αντί να έχουν στηριχθεί σε φήμες.
8.ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Για τους χριστιανους ολου του κοσμου τα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη είναι οι έγκυρες πηγές των εκδηλώσεων της ζωής του Χριστού, όπως γράφτηκαν από τους μαθητές του, εκείνοι που τον ήξεραν καλύτερα και ηταν μαρτυρες του κηρυγματος του.
Αρχικά υπήρχαν πολλά περισσότερα Ευαγγέλια. Όταν τελικα 4 πιστοποιηθηκαν ως την ορθόδοξη αληθεια στο δεύτερο αιώνα τα άλλα ευαγγέλια είχαν καταγγελθεί ως αιρετικα. Αντίγραφα αυτών των «λαθρο» ευαγγέλιων βρέθηκαν στη Νεκρά Θάλασσα, και στο Nag Hammadi κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη για το ποιος τα έγραψε και κανενα δεν φαίνεται να είναι αντίγραφο απο ταυτοχρονη πηγή. Ένα από αυτά τα έγγραφα, ωστόσο, το Ευαγγέλιο του Θωμά, φαίνεται να χρονολογείται πριν από το Ευαγγέλιο του Μάρκου. Δεν περιέχει καμία αναφορά στον Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο, ως μεσσία ή οποιαδήποτε αναφορά στην ανάσταση. Είναι, αντίθετα, μια συλλογή από «λόγια». Είχε καταγγελθεί ως αίρετικο.
Το γεγονός ότι οι ηγέτες της πρώτης εκκλησίας κατήγγειλαν αυτό το προηγουμενο χρονικα ευαγγέλιο υπέρ των κυρίων τεσσάρων μας δείχνει ότι εκαναν επιλογη των εργων για τους σκοπούς της δημιουργίας ενός αποδεικτικου στοιχειου για την ύπαρξη του Ιησού.
7.ΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Το Ευαγγέλιο του Μάρκου, αν και το δεύτερο στην Καινή Διαθήκη, ήταν το πρωτο χρονικα γραμμενο απο τα κυριως ευαγγελια πιθανώς γύρω στο 70AD, ενώ το ευαγγέλιο του Ιωάννη γράφτηκε περίπου το 90AD.
Πουθενά σε κανένα από τα ευαγγέλια οι συγγραφείς δεν αυτοπροσδιορίζονται ως οι μαθητές και ακολουθοι καποιου με το ιδιο ονομα. Το μέσο προσδόκιμο ζωής στην Ιουδαία την εποχή του Χριστού και λίγο αργότερα ήταν περίπου 29-30 ετών. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός αυτός είναι κατά μέσο όρο και οι άνθρωποι ζουσαν μέχρι τα βαθιά γεράματα πολύ λίγα από αυτους τα καταφερναν ως στα 50 (περίπου 4%) και ακόμη λιγότεροι στα 70 (2%). Λίγο μετά τη Σταύρωση ειναι καταγεγραμμενοι να έχουν λάβει χώρα οι Ιουδαικοι πολεμοι που αποδεκάτισαν τον πληθυσμό της Ιουδαίας. Πολλοί από εκείνους που θα έπρεπε να γνωρίζουν τον Ιησού προσωπικά (σε περίπτωση που υπήρχε) είναι πολύ πιθανό να έιχαν παγιδευτεί στον πόλεμο. Οι μαθητές ήταν κατά πάσα πιθανότητα περίπου στην ίδια ηλικία με τον Ιησού ή ίσως λίγα χρόνια νεότεροι. Αυτό θα κάνει τους μαθητές περίπου 70 ετών κατά τη στιγμή που το Ευαγγέλιο του Μάρκου γράφτηκε και πάνω από 90 κατά το χρόνο που ο Ιωάννης συνέγραψε. Είναι, ως εκ τούτου, σχεδόν αδύνατο για τους μαθητές να έχουν συγγράψει τα Ευαγγέλια. Είναι πολύ πιο πιθανό ότι είχαν συγγραφεί από πολύ νεότερους άνδρες.
Το ευαγγελιο του Μαρκου ως το πρωτότυπο Ευαγγέλιο φαίνεται να έχει εξυπηρετήσει ως πρώτη ύλη για τα ευαγγέλια του Ματθαίου και του Λουκά αλλα υπάρχουν σημαντικές διαφορες μεταξύ αυτών των τριών. Κάθε συγγραφέας αλλάζει την αφήγηση ελαφρώς για να ταιριάζει με το χρόνο στον οποίο γράφει και στο ακροατηριο με αυτα που πρεπει να ακουσει. Το κατα Ιωαννη είναι το πιο προβληματικο απ 'όλα τα ευαγγέλια και φαίνεται να έχει γραφτεί από πολλους διαφορετικους συγγραφέις.
6.ΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ,ΟΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ,ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΩΣ ΖΩΝΤΑΝΟ
Οι Επιστολές του Αποστόλου Παύλου είναι τα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης, αλλά ο Απόστολος Παύλος δεν γνώριζε τον Ιησού κατά τη διάρκεια της υποτιθεμενης ζωής του.
Ο Απόστολος Παύλος γεννήθηκε γύρω στο 10 μ.Χ. σε μια Ισραηλίτκη οικογένεια. Υπηρέτησε ως φοροεισπράκτορας και ήταν γνωστός για τις αντι-χριστιανικες απόψεις του και λέγεται ότι είχε συμμετάσχει στον λιθοβολισμού του Αγίου Στεφάνου. Έγινε ενα απο τα πιο μεγαλα παραδειγματα προσχωρησης στη νέα θρησκεία όταν είπε ότι είχε ένα θεϊκό όραμα του αναστημένου Χριστού στο δρόμο για τη Δαμασκό. Στην συνέχεια βαφτίστηκε και πήγε στην Αραβία και μετα επεστρεψε στην εργασία για λογαριασμό της πρώτης εκκλησίας. Έκανε μεγάλες διαδρομές γύρω από τη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια της οποίας εξαπλωσε το κηρυγμα και έγραψε τις διάσημες πλέον επιστολές του.
13 των επιστολών, που χρονολογούνται πριν από δύο πράξεις και τα Ευαγγέλια συμπεριλήφθηκαν στην Καινή Διαθήκη, αλλά μόνο 7 από αυτές (Φιλήμονα, Ρωμαίους, Κορινθίους Ι, ΙΙ, Φιλιππησίους, Θεσσαλονικείς Ι και Γαλάτες) θεωρούνται ότι έχουν γραφτεί από τον ίδιο άμεσα.
Ο Παύλος δεν θα μπορούσε, φυσικά, να γνωρίζει τον Ιησού προσωπικά, αλλά δεν κάνει καμία αξίωση οτι τον γνωριζε στις επιστολές του. Μάλιστα ο ίδιος δεν κάνει σχεδόν καμία αναφορά σε επίγεια ζωή του Ιησού, αντί αυτου συμβουλεύει τους συναδέλφους του χριστιανούς για το πώς να ζήσουν τη ζωή τους. Με τον τρόπο αυτό ο Παύλος καθορίζει τι σημαίνει να είσαι Χριστιανός, δημιουργώντας ένα πλαίσιο το οποίο έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
5.Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΡΩΩΘΗΣΕΙ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού υπήρχαν μια σειρά διαφορετικών και ανταγωνιστικών ερμηνειών. Έχουμε ήδη αναφέρει τον πλούτο των διαφορετικών βιβλίωνκαι ευαγγέλιων που ανακαλύφθηκαν στην Νεκρά Θάλασσα και στο Nag Hammadi. Πολλά από αυτά τα γραπτά ακολούθησαν μια γνωστικη παράδοση που ερχοταν σε αντίθεση με ό, τι έγινε τελικα η ορθόδοξη ερμηνεία του Χριστιανισμού.
Στο δεύτερο αιώνα ο Ειρηναίος της Λυών άρχισε να κωδικοποιει την Καινή Διαθήκη και προσδιόρισε τα τέσσερα Ευαγγέλια που χρησιμοποιούμε σήμερα, στο πλαίσιο του Κανών της Εκκλησιας, απορρίπτοντας όλες τις άλλες ερμηνείες. Έγραψε εύγλωττα και με πάθος στο βιβλίο του Κατά Αιρέσεων για να διαπιστωθεί τι ακριβώς θα πρέπει να συμπεριληφθει και τι να εξαιρεθει στον ορισμό του Χριστιανισμού. Η σύγχρονη Καινή Διαθήκη ως εκ τούτου, βασιζεται πολύ στο όραμα και την ερμηνεία του τι θα πρέπει να είναι ο Χριστιανισμός ενός ανθρώπου.Ο Ειρηναίος δεν ενδιαφερόταν για την τεκμηρίωση των πραγματικών περιστατικών,αλλα ενδιαφέροταν για τον καθορισμό των πεποιθησεων και τη διασφάλιση ότι οι άλλοι θα τον ακολούθησουν.
Αυτή η παράδοση ειναι καλά εδραιωμένη στην Εκκλησία κατά τους επόμενους επιτυχοντες
αιώνες με τις τυχόν σέχτες που θεωρουνταν ως αιρετικες να σβηνουν βίαια ή και να εξαλειφθούν τελείως (π.χ. των Καθαρών).
Γράφοντας προς το τέλος του 4ου αιώνα ο Άγιος Ιερώνυμος είπε «η επιβεβαιωση ως επεξηγηση συχνά για καποιον που δεν γνωρίζει τίποτα, όταν έχουν πεισθει και άλλοι το επιβάλλει στον εαυτό του. ». Ο κατα βαθος δυσαρεστος Ιγνάτιος Λογιόλα είπε περίφημα ότι ήταν πρόθυμος να πιστέψει ότι το άσπρο είναι μαύρο αν απαιτείται αυτο από την εκκλησία.
Γιατί θα πρέπει οι παλαιοχριστιανοι ζηλωτές να ήταν διαφορετικοί; Δεν ηταν, η συμπεριφορά τους είχε δώσει τον τόνο για το υπόλοιπο εργο της εκκλησίας μέσα από την ιστορία και για το λόγο αυτό θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί με την Καινή Διαθήκη και οποιεσδήποτε αξιώσεις που κάνει για τη ζωή του Ιησού. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια πραγματεία προπαγάνδας.
4.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΚΛΕΙΨΗΣ Η ΣΕΙΣΜΟΥ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΕΠΛΟΥ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφάλαιο 27) και το Ευαγγέλιο του Λουκά (κεφάλαιο 23) καταγράφουν σε βάθος τα γεγονότα της σταύρωσης. Και οι δύο συμφωνούν ότι υπήρξε ένα ξαφνικό σκοτάδι (ενδεχομένως μια έκλειψη ή ένα σύννεφο σκόνης από το ηφαίστειο) που έπεσε στη γη μεταξύ της 6ης και 9ης ώρας της ημέρας. Εξηγούν επίσης ότι κατά τη στιγμή του «θανάτου» του Ιησού το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε στα δυο από την κορυφή προς τα κάτω και η γη έκανε σεισμό, και βράχοι διαλυθηκαν ». Ο σεισμός λέγεται ότι ήταν τόσο σοβαρός ώστε οι τάφοι των νεκρών ανατιναχτηκαν ,οπωσδηποτε πρέπει να ήταν ένα εξαιρετικά τραυματικό γεγονός, ειδικά όταν συνδυάζεται με μια έκλειψη.
Αυτο ομως ουδεποτε συνεβη! Σημαντικά γεγονότα όπως οι σεισμοί και οι εκλείψεις θα είχαν καταγραφεί αναλυτικά από τους σύγχρονους του Ιησου ιστορικούς και ένας σεισμός αρκετά σοβαρός για να ανατιναχθουν τάφοι θα έίχαν καταγραφεί τόσο από το τοτε εβραϊκό συμβουλιο οσο και από τους Ρωμαιους διαχειριστές. Δεν υπάρχουν κοσμικες εγγραφές σε ολες τις προσπάθειες αρωγής που αποστέλλονται στην Ιερουσαλήμ τοτε ή οποιωνδήποτε έργων ανοικοδόμησης. Τέλος, το πέπλο στο ναό ήταν εξαιρετικά πολύτιμο και κάθε βλάβη του θα είχε καταγραφεί.
Η μόνη εξήγηση για αυτή την έλλειψη αναφοράς είναι ότι ο σεισμός και η έκλειψη απλά δεν ειχε συμβεί, τουλάχιστον όχι σε αυτό το χρόνο και τον τόπο. Υπήρχαν σύγχρονοι σεισμοί σε άλλα μέρη της αυτοκρατορίας (στα οποία στάλθηκαν ενίσχυσεις) και ξέρουμε για τους σεισμους που συνέβηκαν στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αλλά τίποτα στο γεωλογικό αρχείο δεν εχει επισημανθει ακριβώς στην υποτιθέμενη ημερομηνία και την ώρα της σταύρωσης. Πράγματι, οι μόνες πηγές για να συνδέσετε μια έκλειψη (ή ηφαιστειακά συντρίμμια) είναι τα χριστιανικα κειμενα προσπαθώντας προφανώς να δημιουργησουν ένας σύνειρμο μεταξύ του υποτιθέμενου θάνατο του Ιησού και το θείο.
3.ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΥΛΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ
Όποιος έχει ζήσει, ακόμη και ένα απλός ξυλουργός, θα αφήσει τα υπάρχοντά μετά το θάνατό τους. Τα Ευαγγέλια ισχυρίζονται ότι οι στρατιώτες που υπηρετούν στο σταύρωση λαμβανουν κληρο ωστε να μοιραστούν τα ρούχα του Ιησού μεταξύ τους. Είχε στο πλευρο του πολλους αφοσιωμενους μαθητές (οι οποίοι θα ηταν αηδιασμένοι με την αποτυχία τους να τον προστατεύσουν στον Κήπο) ειτε οι ίδιοι ή η περιλυπη οικογένειά του σίγουρα θα προσπαθουσε να αγοράσει ή να ανταλλάξει με κατι αλλο τα ρούχα. Τέτοια αντικειμενα θα ήταν πολύτιμα στο σχηματισμό της νέας εκκλησίας.
Παρ 'όλα αυτά, τίποτα, απολύτως τίποτα από τη ζωή του Ιησού δεν παρέμεινε, ακόμα και λίγο μετά το θάνατό του. Τον 12ο αιώνα καποιοι άνθρωποι άρχισαν να αναφέρουν ότι τους ανήκει το σάβανο στο οποίο ο Ιησούς ηταν τυλιγμένος και χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στο Τορίνο. Έγινε αποδεκτό ως πραγματικό τεχνούργημα για πολλά χρόνια, αλλά η χρονολογηση του άνθρακα στον 20ο αιώνα έδειξε ότι είναι του 12ου αιώνα πλαστογραφία. Ενα οστεοφυλάκιο που ισχυρίζονται ότι κατείχαν τα οστά του Ιακώβου, αδελφού του Ιησού βρέθηκε επίσης να είναι πλαστό. Δεν υπάρχει ουτε ενα, επαληθεύσιμο, απτό αντικείμενο που να υπάρχει σήμερα ή να ειναι γνωστό ότι υπήρχε σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια, που ανήκε στον Ιησού.
2.Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΝΑΖΑΡΕΤ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΗΡΧΕ Η ΦΗΜΗ ΟΤΙ ΖΟΥΣΕ
Ο Ιησούς ήταν γνωστός ως ο Ναζωραίος η Ναζαρηνός πιθανώς επειδή φημολογείται ότι ήταν από τη Ναζαρέτ. Για πολλούς ανθρώπους, δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθεί το αίτημα αυτό. Ναζαρέτ υπάρχει σήμερα, μια παλιά πόλη με μακρά ιστορία (και ένα πολύ διάσημο γιο), αλλά ενώ η Ναζαρέτ είναι παλαιά, δεν είναι τόσο παλιά όσο και ο Ιησούς ή ακόμα και ο Χριστιανισμός.
Ο ιστορικός Ιώσηπος αναφέρει όλες τις πόλεις της Γαλιλαίας γύρω από εκείνη την εποχή και η Ναζαρέτ δεν είναι στη λίστα. Η Ναζαρέτ δεν αναφέρεται στις επιστολές, τα πρώτα βιβλία της Καινής Διαθήκης πράγματι δεν υπάρχει καμία αναφορά στο όνομα μέχρι τα Ευαγγέλια. Οι ανασκαφές της τρέχουσας ημέρας Ναζαρέτ και της γύρω περιοχή έχουν οδηγήσει σε ανάμεικτα αποτελέσματα. Αποδεικτικά στοιχεία της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει βρεθεί από όλο τον χρόνο, όταν ο Ιησούς φέροταν οτι εζησε εκεί, αλλά η δραστηριότητα αυτή είχε τη μορφή μιας νεκρόπολης για τους νεκρούς και όχι ένα χωριό από μόνη της.
Μια εναλλακτική μετάφραση της λέξης Ναζωραίος η Ναζαρηνός είναι το «αλήθεια» και ήταν ένα όνομα που δίνεται σε μια γνωστικη σέχτα των Χριστιανών. Είναι πιθανό ότι, όταν οι παραδόσεις διάσπαστηκαν και η γνωστικη κληρονομιά αποκόπηκε από τον Χριστιανισμό η φράση αυτή μετουσιωθηκε να δηλώνει ότι ο Ιησούς ήταν από τη Ναζαρέτ, που, φυσικά, ήταν Happy από τότε που υπάρχει
.
1.Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΑΡΑΛΛΗΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΕΚΕΙΝΩΝ ΑΛΛΩΝ ΜΥΘΙΚΩΝ ΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ
Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε δυτικές κοινωνίες, ακόμη και αν δεν είναι εκπαιδευμένα επίσημα στη χριστιανική παράδοση, γνωρίζουν την καταπληκτική ιστορία της ζωής του Ιησού. Είχε συλληφθεί και γεννήθηκε σε ένα σταβλο απο μια παρθένο (Μαρία), γλίτωσε το θάνατο απο τα χέρια ενός τυράννου (Ηρώδης) στην παιδική ηλικία του, μεγάλωσε οντας ωριμο και γνωστικο παιδι , ξεκίνησε το κήρυγμα πριν ο ίδιος θυσιαστεί, ανάστηθηκε μετά το θάνατο και οδηγεί σε μια νέα διαθήκη για την άφεση των αμαρτιών. Είναι μια ιστορία γεμάτη από θαύμα και ελπίδα , για πολλούς ανθρώπους φαίνεται μοναδική και είναι ένα κειμενο βαθιάς πίστης και πεποίθησης για δισεκατομμύρια Χριστιανους σε όλο τον κόσμο.
Δυστυχώς δεν είναι η μοναδική ιστορια. Η ιστορία του Ιησού δεν είναι πιο πρωτότυπο από κάθε σύγχρονη στις μερες μας αποδοση του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Πολλες μυθολογίες έχουν σαν το χαρακτήρα του Χριστού του οποίου η ιστορία έχει οριστεί γύρω από το ίδιο μοτίβο. Ο Όσιρις, ο Αιγύπτιος θεός του κάτω κόσμου είχε μια πολύ παρόμοια ιστορία ζωής και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γιόρταζαν το «πάθος» του με ενθουσιασμό και κέφι. Ο γιος του Όσιρις », ο Ώρος γεννήθηκε απο μια παρθένα σε μια σπηλιά με ενα αστερι να αιωρειται απο πανω. Είχε επισκεψεις από βοσκούς και θεούς. Ο Ώρος ειπώθηκε οτι είναι το «φως του κόσμου». Άρχισε το εργο του σχεδον στην ηλικια των 30 και πολλά θαύματα αποδόθηκαν σ 'αυτόν που εμφανίζονται επίσης στα ευαγγέλια, συμπεριλαμβανομένων το περπάτημα στο νερό και κανωντας ενα τυφλό να δει και πάλι.
Αλλά οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Ο Διόνυσος ήταν γιος του Δία και μιας παρθένας γυναίκας, ήταν σε θέση να μετατρέψει το νερό σε κρασί και σκοτώθηκε και αναστήθηκε. Ο Άττις, ένας άλλος Έλληνας θεός τιμουνταν κάθε άνοιξη σε μια τελετουργία στην οποία ομοίωμα του θάβοταν και πιστευοταν ότι θα αναστηθεί και πάλι μετά από τρεις ημέρες. Ο Ηρακλής είχε τη φήμη ότι είναι ένα άλλο θεόυ / παρθένου απόγονος που σκοτώθηκε και αναστήθηκε.
Ίσως τωρα ο δυσλειτουργικος χαρακτηρας πλεον του Χριστου με την πιο εκπληκτικά παρόμοια ιστορία ήταν ο Μίθρας του οποίου η ζωή ήταν μια σχεδόν ακριβή παράλληλια,οι λάτρεις του γιόρταζαν ακόμη και τα γενέθλιά του στις 25 Δεκέμβρη.
Source:http://www.listland.com/
ΚΑΙ http://dyismos.pblogs.gr/2016/04/1613868.html
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΙ
Τωρα το πασχα παιδι μου....αν πας στο παναγιο ταφο που τον φιλαγαν εικοσι τοσοι η δωδεκα τοσοι ρωμαιοι στρατιωτες οι οποιοι ειδαν τον κυριο να σταυρωνεται και μετεπειτα ανεστημενο.....αφου ηταν συγχρονοι του.....αν πας λεω στον παναγιο ταφο θα δεις ενα θαυμα το οποιο γινεται μονον και οταν μονον διαβασει την ευχη ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΕΑΣ.....και αυτο στο λεω γιατι οταν παλαιοτερα τα ιεροσολυμα ηταν στα χερια των τουρκων οι κοπτες και οι αλλοι αλοθρησκοι πηγαν και δωσαν χρηματα στον τοπικο αγα ωστε στην ανασταση να μην αφησει τους ορθοδοξους να μπουν στην εκκλησια.το λοιπον μπηκαν οι κοπτες και διαβαζαν τις προσευχες τους για ωρες....περνουσε η ωρα και τιποτα.....φως δεν αναβε.....ΑΛΛΑ ο ορθοδοξος πατριαρχης διαβασε την ευχη εξω στην αυλη οπου ησαν συγκεντρωμενοι οι ορθοδοξοι.....και ω του θαυματος....επεσε κεραυνος πανω σε μαρμαρινη κολονα...πηραν οι ορθοδοξοι το αγιο φως ειπαν το χριστος ανεστη και πηγαν σπιτια τους....οι αλλοι μεσα ακομα διαβαζαν....ακομα παιδι μου υπαρχει η κολονα εις αναμνησην του γεγονοτος....εκτος αυτου αν σε αξιωσει ο κυριος μπορει με το που θα πας να αναψει και η λαμπαδα σου μονη της....Χριστος Ανεστη αδερφε...
ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ TOY ΡΩΜΑΙΟΥ ΑΝΘΥΠΑΤΟΥ
ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣ ΠΟΥΜΠΛΙΟY ΛΕΝΤΟΥΛΟY ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΙΒΕΡΙΟ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΑΥΓΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ
Η θαρραλέα Αγία Μαρία η Μαγδαληνή ενώπιον του Αυτοκράτορος Τιβερίου στη Ρώμη, εξιστορεί τα γεγονότα με τον Χριστό στα Ιεροσόλυμα, ζητώντας απόδοση Δικαιοσύνης από τον Καίσαρα για την συκοφαντία και τη σταύρωση του Θεανθρώπου. Εκείνος αφού ακούει προσεκτικά και έχοντας ήδη πληροφορίες από την επιστολή του Πούμπλιου Λέντουλου, απαντά ότι όλα μπορεί να τα δεχθεί, αλλά πώς να πιστέψει ότι ο Χριστός αναστήθηκε! Εκείνη την ώρα, περνούσε μια υπηρέτης του παλατιού κρατώντας ένα καλάθι αυγά, οπότε βρίσκει ευκαιρία ο Τιβέριος και λέει: «να, εάν αυτά εκεί τα αυγά γίνουν κόκκινα, τότε θα πιστέψω και εγώ ότι ο Χριστός Αναστήθηκε»! Πηγαίνει τότε η Αγία Μαρία Μαγδαληνή, αγγίζει τα αυγά και θαυματουργικά γίνονται όλα κόκκινα! Παίρνει τότε ένα, το δείχνει στον Αυτοκράτορα Τιβέριο και του λέει: «Χριστός Ανέστη»! Και τότε εκείνος απαντά: «Αληθώς Ανέστη»! (αλήθεια αναστήθηκε) Και δίνει ευθύς διαταγή να συλληφθούν στα Ιεροσόλυμα Καϊάφας, Άννας και Πόντιος Πιλάτος και να προσαχθούν ενώπιόν του στη Ρώμη, όπως έγινε! Έτσι έχουμε τα κόκκινα αυγά! Οι δε ένοχοι της άδικης Σταύρωσης του Χριστού, συνελήφθησαν από Ρωμαίους Στρατιώτες με διαταγή του Καίσαρα Τιβέριου και τους έβαλαν σε πλοίο. Ο δε Καϊάφας πέθανε εν πλω κάπου κοντά στην Κρήτη. Κάποιοι λένε ότι θάφτηκε κοντά στο Ηράκλειο, αλλά ούτε η γης τον δεχότανε και τον έβγαλε επτά φορές, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν πως το γεγονός ίσως σχετίζεται με τη θέση «Καϊάφας» στην Πελοπόννησο. Ο Άννας πάλι βρήκε μαρτυρικό θάνατο από την τιμωρία του Τιβέριου, ενώ ο Πιλάτος σκοτώθηκε από βέλος που ρίχτηκε προς στη φυλακή του. Έτσι οι ένοχοι πλήρωσαν την αδικία και συκοφαντία τους
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΣΑΡΑ ΤΙΒΕΡΙΟ
Η πρώτη μαρτυρία για την ύπαρξη και δράση του Χριστού προς τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τιβέριο, προέρχεται από γραπτή επιστολή του προηγούμενου, όπως λέγεται, από τον Πόντιο Πιλάτο Ανθύπατου της Ιουδαίας, ονόματι Πούμπλιου Λέντουλου (Publius Lentulus), ο οποίος είδε και παρακολούθησε προσωπικά τον Χριστό και Τον περιγράφει έτσι με κάθε λεπτομέρεια προς τον Αυτοκράτορα Τιβέριο!
Ο Τιβέριος μάλιστα εξ αιτίας της επιστολής αυτής, αλλά και αργότερα της δεύτερης, προσωπικής μαρτυρίας της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής και του θαύματος των Κόκκινων Αυγών που επιτέλεσε μπροστά του στη Ρώμη, μέσα στο παλάτι η θαρραλέα Αγία (βλ. παραπάνω), ήταν ευνοϊκός προς τον Χριστιανισμό και θέλησε να καθιερώσει τον Χριστό επίσημα ως Θεό, ανάμεσα στις άλλες «θεότητες» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας! Το πρότεινε μάλιστα στη Ρωμαϊκή Σύγκλητο (Τερτυλλιανός) αλλά εκείνη το απέρριψε.
Μετά δε την εξιστόρηση των γεγονότων από την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή για την παντελώς άδικη και συκοφαντική καταδίκη και σταύρωση του Χριστού από Πόντιο Πιλάτο, Άννα και Καϊάφα, ο Τιβέριος έδωσε εντολή να συλληφθούν αμέσως και να οδηγηθούν για απολογία ενώπιόν του στη Ρώμη οι τρεις εκείνοι βασικοί ένοχοι, όπως και έγινε (βλ. παραπάνω)!
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΥΜΠΛΙΟΥ ΛΕΝΤΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΙΒΕΡΙΟ
(σ.σ. το φόβος στο κείμενο σημαίνει σεβασμός)
Επιστολή γραμμένη εις την Λατινικήν επί παπύρου που ευρίσκεται εις το Μουσείον της βιβλιοθήκης των Λαζαρινών της Ρώμης, την οποίαν έστειλεν ο προκάτοχος του Ποντίου Πιλάτου, Πουβέλιος Λεόντιος, προς τον Καίσαρα της Ρώμης.
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
"Ήκουσα, ώ Καίσαρ, ότι επιθυμείς να μάθης, ό,τι σοι γράφω νυν περί ανθρώπου, δηλαδή λίαν εναρέτου, καλουμένου Ιησού Χριστού. Ενώ ο λαός θεωρεί αυτόν θεόν, οι δε μαθηταί αυτού λέγουσιν ότι είναι Υιός Θεού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης και παντός ότι εν αυτοίς ευρίσκεται και υπάρχει.
Τη αληθεία, ώ Καίσαρ, ακούονται καθ' έκαστην θαυμαστά πράγματα περί του ανθρώπου τούτου. Ανεγείρει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς δια μίας λέξεως. Είναι ανήρ αναστήματος μετρίου, καλός την όψιν και μεγαλοπρέπειαν περιβεβλημένος, ιδίως κατά το πρόσωπον, ούτως ώστε όσοι ατενίζωσι αυτόν αναγκάζωνται να αγαπώσι και να φοβώνται αυτόν.
Έχει την κόμην μέχρι των ώτων χρώματος καρύου, εκείθεν μέχρι των ωμοπλατών κρεόχρουν αλλά μάλλον στιλπνήν, διχάζεται δε αυτή εν τω μέσω κατά το σύστημα των Ναζωραίων.
Το μέτωπόν του είναι λείον, το πρόσωπόν του άνευ ρυτίδων ή κηλίδος, η ρις αυτού και τα χείλη κανονικότατα. Το γένειον πυκνόν και χρώματος του αυτού ως η κόμη, δεν είναι μακρόν και διχάζεται εις το μέσον. Το βλέμμα του είναι σοβαρόν και εμποιεί φόβον, έχει δε δύναμιν ηλιακής ακτίνος. Ουδείς δύναται να προσείδη αυτόν ατενώς. Όταν επιτιμά εμποιεί φόβον, όταν δε πονεί τότε κλαίει. Είναι αξιαγάπητος και χαριής μετά σοβαρότητος. Λέγουσι ότι ουδέποτε ώφθη γελών αλλά πλειστάκις κλαίων. Έχει ωραίας τας χείρας και τους βραχίονας, εν τη συνομιλία του ευαρεστεί πάντας. Δυσκόλως εμφανίζεται αλλά όταν εμφανισθή σου φέρεται μετριοφρόνως και έχει το ωραιότερον παράστημα του κόσμου. Είναι δε ωραίος ως και η μήτηρ αυτού, ήτις εισί η ωραιοτέρα γυνή εξ όσων εθεάθησαν εις ταύτα τα μέρη.
Εάν όμως, η Σεβαστή Σου Μεγαλειότης, ώ Καίσαρ, ποθεί να ίδει αυτόν, ως μοι έγραφες άλλοτε, γνώρισόν μοι τούτο, ίνα αποστείλω αυτόν πάραυτα. Καίτοι δε ουδέποτε εσπούδασε τι, είναι κάτοχος πάσης γλώσσης και πάσης επιστήμης. Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής την κεφαλήν, πολλοί βλέποντες αυτόν γελώσιν, αλλά όταν εμφαίνεται ενώπιον αυτών τρέμωσι και θαυμάζωσιν αυτόν. Λέγουσι ότι ουδέποτε άνθρωπος ως ούτος ενεφανίσθη εις ταύτα τα μέρη. Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθη η διδασκαλία αυτού. Πολλοί δε των Ιουδαίων θεωρούσιν αυτόν Θεόν. Άλλοι πάλι μοι λέγουσιν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ώ Καίσαρ.
Πολύ με παραινούσιν οι μοχθηροί ούτοι Εβραίοι.
Λέγουσιν οτί ουδέποτε δυσηρέστησεν τινά, αλλά μάλλον το αγαθόν εποίησεν. Όλοι όσοι γνωρίζωσιν αυτόν λέγουσιν ότι ευηρεστήθησαν παρ' αυτού. Εν τούτοις, ώ Καίσαρ, είμαι πρόθυμος να υπακούσω την Σην Μεγαλείοτητα εις ότι μοι διατάξει.
Εν Ιερουσαλήμ Ινδικτίωνος 7ης Σελήνης Ι
Πουβέλιος Λεόντιος - Διοικητής Ιουδαίας"
(ΣΗΜ. 1. Στην πρώτη εικόνα βλέπουμε την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή ενώπιον του Τιβέριου στη Ρώμη και το θαύμα των Κόκκινων Αυγών – Τοιχογραφία από τον Ναό της Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής στα Ιεροσόλυμα
2. Στην δεύτερη εικόνα βλέπουμε ένα αντίγραφο στα αγγλικά της επιστολής του Ανθύπατου Ιουδαίας Πούμπλιο Λέντουλο, εκτυπωμένη στο Λονδίνο από τον Φράνσις Σμιθ, το 1680)
ωρε κανενας δεν εχεις βαρεθει να λες και να γραφεις κουταμαρες περι επιστολων ανυπαρκτων που γελα και ο καθε καθολικος που της εχει στο Βατικανο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δουλεμα που εχει πεσει με αυτη την εκδοχη(τους ορθοδοξους,λες και οι αλλοι ειναι στραβοδοξοι) του μονοθεϊσμου που καταρεει στις μερες μας σε εχει κανει να πανικοβαλλεσαι
Για να εχεις ενα ιστορικο γεγονος πρεπει να εχεις τουλαχιστον 10 της ιδιας εποχης ανεξαρτητους ιστορικους να γραφουν γιαυτο και εσεις δεν εχετε ουτε ενα .
Οι Ελληνες εχουν 147 δελφικα παραγγελματα να πορευονται και εσεις μονο 10 ατιμωτικες και κατα παραβασιν αλληλοσυγκρουομενες 10 εντολες .
Αρκετα με το παραμυθι σας
Οι δημιουργοι σας εβραιοι γελανε ακομα με το πως επεισαν τοσο ευκολα την υπαρξη και δημιουργια μιας θρησκειας που εφερε πολεμους ,καταστροφες και μεσαιωνα που διαρκει ακομα...
έτσι ακριβώς
Διαγραφήέτσι ακριβώς
Διαγραφήέτσι ακριβώς
ΔιαγραφήΑν κάνετε μια μικρή έρευνα σε κάποια μηχανή αναζήτησης του Διαδικτύου ("Publius Lentulus") θα ανακαλύψετε αρκετές δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- σχετικές ιστοσελίδες. Για να μην ταλαιπωρείστε άδικα -αφού το έψαξα ήδη- πηγαίνετε στην διεύθυνση http://www.newadvent.org/cathen/09154a.htm, όπου υπάρχει σχετικό λήμμα για τον Λέντουλο. Το λήμμα προέρχεται από την Καθολική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 9ος, του 1910. (Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια υπάρχει ολόκληρη on-line, στην παραπάνω διεύθυνση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αναφέρει η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια; Επί λέξει:
"Publius Lentulus is a fictitious person, said to have been Governor of Judea before Pontius, and to have written the following letter to the Roman Senate..."
Δηλαδή:
"Ο Πούμπλιος Λέντουλος είναι ένα φανταστικό πρόσωπο, που λέγεται ότι υπήρξε κυβερνήτης της Ιουδαίας πριν από τον Πόντιο, και ότι είχε απευθύνει την ακόλουθη επιστολή στην ρωμαϊκή Σύγκλητο..."
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:
"Ένας πολύ ενάρετος άνθρωπος... Που ανασταίνει τους νεκρούς και θεραπεύει τα άτομα με ειδικές ανάγκες... Που ο λαός τον αποκαλεί προφήτη της αληθείας και οι μαθητές του Υιό του Θεού... Μεσαίου αναστήματος... Όσοι τον αντικρύζουν και τον φοβούνται και τον αγαπούν... Τα μαλλιά του έχουν το χρώμα του ώριμου φουντουκιού... Η μύτη του και το στόμα του είναι αψεγάδιαστα... Η γενειάδα του πυκνή στο χρώμα των μαλλιών του, όχι μακριά..." Μπλα, μπλα, μπλα...
Στην συνέχεια, η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει ότι η "Επιστολή" τυπώθηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο Η Ζωή του Ιησού του Λούντολφ του Καρθασιανού στην Κολωνία το 1474 και στο βιβλίο Εισαγωγή στο έργο του Αγίου Ανσέλμου (Νυρεμβέργη, 1491). Φυσικά, η "Επιστολή" δεν ήταν έργο ούτε του ενός ούτε του άλλου ("it is neither the work..."), αλλά την είχε "ανακαλύψει" κάποιος Τζιάκομο Κολόννα το 1421 σε μια επιστολή που είχε σταλεί από στην Ρώμη από την Κωνσταντινούπολη, και θα πρέπει να είχε μεταφραστεί από τα ελληνικά στα λατινικά τον 13ο ή τον 14ο αιώνα.
Φυσικά, την "Επιστολή" την αγνοούν όλοι οι "Μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας" (Ωριγένηδες, Ευσέβιοι, Αυγουστίνοι, Χρυσόστομοι, Αθανάσιοι...) της πρώτης χιλιετίας. Συμπέρασμα; Η "Επιστολή" αποτελεί αρκετά μεταγενέστερο κατασκεύασμα. Άλλη μία χριστιανική πλαστογραφία. Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία...
Εξάλλου, αν ο Πούμπλιος Λέντουλος ήταν ιστορικό πρόσωπο, και είχε πράγματι γράψει την "Επιστολή" θα είχε ήδη αγιοποιηθεί από τους χριστιανούς, κατά τον ίδιο τρόπο που έχει αγιοποιηθεί ο Πόντιος Πιλάτος από την Κοπτική -χριστιανική- Εκκλησία. Δεν χρειάζεται να διαθέτει κάποιος πέντε διδακτορικά στην χριστιανική θεολογία και μεταφυσική για να καταλάβει τους λόγους για τους οποίους αγιοποιήθηκε ο Πιλάτος. Αφού ήταν γραμμένο στις "Γραφές" ότι ο "Υιός του Θεού" θα σταυρωνόταν, κάποιος έπρεπε να δώσει την εντολή για την σταύρωση και να πάρει την "αμαρτία", αλλά και να εκπληρώσει έτσι τον "θεολογικό" ρόλο, που είχαν προείπει οι "προφήτες". "Αμαρτία μεν, αλλά και "εκπλήρωση των ρηθέντων υπό των Γραφών". Αγιοποίηση για τους μεν... "Τα νεύρα μας" για τους δε και τους δεν...
ΣΑς ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙς ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΕς ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕς,,ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΙΔΙΚΟς ΝΑ ΓΡΑΨΩ ,, ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ή ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφή,ΟΥΤΕ ΤΟΥ ΑΝ ΤΗΝ ΑΣΠΑΖΩΜΑΙ!! Το σιγουρο ειναι οτι Ο χριστιανισμός εχει αφήσει πάρα πολλά ερωτηματ αναπάντητα, και τυχαία
ας πούμε διαπιστώνω πολλές ομοιοτητες με αρχαιοελληνικές λατρίες, και Επίσης κάτι που εχω αναφέρει και σε άλλες αναρτήσεις,, πολλές εκκλησίες μας δηλώνουν αρχαίους τόπους λατρείας και ναων!!
Έχετε ίδη προσκυνήσει τον αντιχρ... πριν καν εμφανιστεί επίσημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως ο Θεός είναι Μεγάλος
Και ο Αλλάχ και ο Μίθρας και ο Όσιρις είναι "μεγάλοι". Αυτούς γιατί δεν τους αναφέρεις;
Διαγραφή