Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ 1953

περιγραφη  του πατέρα μου αρκετά αποκαλυπτική το ότι υπήρξε μικρό τσουνάμι στον σεισμο του 53 με επίκεντρο τον ασπρογέρακα
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ..
ΕΙΧΑΜΕ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΒΑΡΚΑ , ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΣΙΔΕΡΟ(ΑΓΚΥΡΑ) ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΡΗΧΟ ΤΟΤΕ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΠΟΡΟΥ, ΟΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ......
ΕΙΔΑΜΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΑΝ ΠΟΤΑΜΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ..,,,,ΦΟΒΗΘΗΚΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ, ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΠΕΤΑΞΑΜΕ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΤΟ ΡΕΜΑ....
ΤΑ ΝΕΡΑ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΕΩΣ ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΕΟΥΜΕΝΑ ΕΚΑΤΣΑΝ ΣΤΗΝ  ΑΜΜΟ, ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΑΔΕΙΑΣΕ ΑΠΟ ΝΕΡΟ,, ( ΗΤΑΝ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΤΣΟΥΝΑΜΙ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΜΕ ΑΓΝΟΙΑ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ!)
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΤΡΥΠΑ ΡΟΥΦΗΞΕ ΤΟ ΝΕΡΟ,
ΧΑΖΕΒΑΜΕ ΜΕ ΦΟΒΟ ,ΤΗΝ ΣΚΟΝΗ, ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ, ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΑΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑ ΞΑΝΑΡΧΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΥΜΙΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΧΩΡΙΑΝΟΙ ΜΑΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΡΕΧΩΝΤΑΣ ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΟΥΝ ΣΕ ΨΗΛΟΤΕΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΤΑΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΙ, ΠΙΣΤΕΥΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ!!!
ΕΠΕΙΤΑ ΤΟ ΝΕΡΟ ΞΑΝΑΥΠΟΧΩΡΗΣΕ, ΚΑΙ ΞΑΝΑΕΙΡΘΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΝΤΑΣΗ, ΩΣΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ,ΥΠΟΧΩΡΗΣΕ ΞΑΝΑ ΛΙΓΟ ,ΜΕΝΩΝΤΑΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 40 ΕΚΑΤΟΣΤΑ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΑ Η ΣΤΑΘΜΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ, 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ ΤΟΥ 53, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

(Μιας και πλησιάζουμε στην επέτειο  59 ετών )
ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
ΤΩΝ ΣΕΙΣΜΩΝ 9ης – 12ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1953

«ΠΩΣ» ΕΠΕΣΑΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ
ΤΑΚΗ ΠΑΥΛΑΤΟΥ
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΜΠΛΟΚ

http://tilevoaskefalonias.blogspot.com

ΚΑΙ    http://porosnews.blogspot.gr/2011/02/53.html

 Κεφαλονιά  ΕΤΟΣ 1953

Ο μήνας ήταν Αύγουστος έτος 53
Που ξέσπασε μια φοβερή φρικτή θεομηνία
Εκεί που εβασίλευε ζωή – χαρά – γαλήνη
Ξημέρωσε μία χαραυγή τίποτα να μη μήνη
  
Ήταν ημέρα Κυριακή εννέα του Αυγούστου
Όπου ο Χάρος άρχισε το δράμα του χορού του
Εμείς εφοβηθήκαμε γιατί είχαμε ακούσει
Ότι θα έκανε σεισμό που θα χαλούσε η φύση

Πέρασε η Κυριακή και ήρθε η Δευτέρα
Του Χάρου δεν εφάνηκε η τρομερή φοβέρα
Ο Μήνας είχε έντεκα ημέρα ήταν Τρίτη
Ο Ήλιος δεν εφάνηκε με μίας εξηφανίσθη

Επέσανε τα σπίτια μας, μεγάλη δυστυχία
Και εμείναμε στην ύπαιθρο σαν τ’ άγρια θηρία
Σαν να μην έφθανε αυτό ξημέρωνε Τετράδη (Τετάρτη)
Κι ο Χάρος μας ετοίμαζε όλους μας για τον Άδει

Γκρεμίστηκαν οι Εκκλησιές έπεσαν τα σπιτάκια
Και τα παιδιά εκλέγανε ωσάν μικρά παιδάκια
Δεν έκλαιγαν όμως οι μικροί, εκλέγανε και οι μεγάλοι
Γιατί ήταν τέτοια η συμφορά που δεν ξανάδαν άλλη

Θρήνοι και γοερές κραυγές ηχούσαν στον αέρα
Και η γη μας έτρεμε όλη πέρα ως πέρα
Ήρθαν τα αεροπλάνα μας, έφεραν τροφοδοσία
Για να μας ενθαρρύνουνε μέσα στη δυστυχία

Ήρθαν και τα καράβια μας, πήραν τους τραυματίες
Για να μας δώσουνε κι αυτά τις πρώτες βοηθείες
Αυτά τα λίγα έγραψα εγώ ο προγενέστερος
Για να γνωρίζει για τους σεισμούς αυτούς, και ο μεταγενέστερός.

ΖΑΠΑΝΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Σκάλα Κεφαλληνίας 
Οι ναύτες της σωτηρίας στο Ιόνιο του 1953
Του Ντειβιντ Σαρανγκα*
Τον Αύγουστο του 1953, το Ισραήλ είχε μόλις ολοκληρώσει τους εορτασμούς για την 5η επέτειο της χώρας. Το κλίμα δεν ήταν εύθυμο. Η οικονομική ύφεση και οι στρατιωτικές απειλές δεν άφηναν κανένα περιθώριο εφησυχασμού στην ηγεσία της χώρας.
Το ισραηλινό Πολεμικό Ναυτικό βρισκόταν στη διαδικασία της ανάπτυξής του, κατέχοντας μόνο μικρό αριθμό φρεγατών παλαιού τύπου, τα οποία είχαν επισκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία στελεχωμένα από μία ομάδα νέων ναυτικών χωρίς μεγάλη εμπειρία ή ναυτική εκπαίδευση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου