ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ 21 ΜΑΙΟΥ
και η ιστορική ήττα τους λίγο πριν την Ένωση.
και η ιστορική ήττα τους λίγο πριν την Ένωση.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ PRONNOI.BLOGSPOT.COM
Παρά τη δόξα και την τιμή που τους αποδίδεται, οι Επτανήσιοι Ριζοσπάστες στην πραγματικότητα είχαν ένα άδοξο τέλος και σαν πολιτική κίνηση και σαν πρόσωπα. Αρκετοί από αυτούς λίγο πριν την Ένωση άλλαξαν γνώμη διαπιστώνοντας με τι τρόπο και κάτω από ποιες συνθήκες θα γινόταν αυτή και έφθασαν στο σημείο να ζητήσουν απλά περισσότερα δικαιώματα και παραμονή στο καθεστώς της αγγλικής ΄΄προστασίας''. Αποτέλεσμα ήταν να διασπαστούν οι Ριζοσπάστες σε 2 παρατάξεις, λίγο πριν πετύχουν τον πολιτικό στόχο τους: Την Ένωση των νησιών με την Ελλάδα.
Κατά τους εορτασμούς της Ένωσης το 1864, πολλοί από τους πρωταγωνιστές του αγώνα για την Ένωση με την Ελλάδα απομονώνονται και μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Πολλοί από αυτούς θα έχουν τραγικό τέλος στη ζωή τους.
Η κληρονομιά τους επιβίωσε μέσα από τη γόνιμη επιρροή του Επτανησιακού Πολιτισμού στα νεοελληνικά δρώμενα και μέσα από τη συμμετοχή Επτανησίων Ριζοσπαστών στην Ελληνική Βουλή εκείνης της εποχής, όπου εισήγαγαν ιδεολογικά κριτήρια στην πολιτική δράση, κυρίως μέσω των ιδεών του Κοινωνισμού.
Στο νεκροταφείο στο Δράπανο, πάνω από το τάφο του Ηλία ζερβού-Ιακωβάτου είναι τούτα εδώ τα λόγια γραμμένα:¨Μόχθους πολλούς και πλείστες θυσίας υποστάς υπέρ πατρίδος συνενεγκών¨. Αντί των οποίων, μόνον τας αδικίας και τας πικρίας του κόσμου συλλέξας, κείμαι ενταύθα.
Καθιερωμένη επέτειος της ένωσης των Επτά Ηνωμένων Νήσων με το Βασίλειο της Ελλάδας το 1864, είναι η 21η Μαίου. Πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορική περίοδο της χώρας υπήρξε η Κεφαλονιά μέσα από το πολιτικό κίνημα του Ριζοσπαστισμού και με την ιστορική εξέγερση της Σκάλας το 1849.
Κατά τους εορτασμούς της Ένωσης το 1864, πολλοί από τους πρωταγωνιστές του αγώνα για την Ένωση με την Ελλάδα απομονώνονται και μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Πολλοί από αυτούς θα έχουν τραγικό τέλος στη ζωή τους.
Η κληρονομιά τους επιβίωσε μέσα από τη γόνιμη επιρροή του Επτανησιακού Πολιτισμού στα νεοελληνικά δρώμενα και μέσα από τη συμμετοχή Επτανησίων Ριζοσπαστών στην Ελληνική Βουλή εκείνης της εποχής, όπου εισήγαγαν ιδεολογικά κριτήρια στην πολιτική δράση, κυρίως μέσω των ιδεών του Κοινωνισμού.
ΚΑΙ
Οι πρώτοι «κοινωνιστές» της Νέας Ελλάδας που ξέχασε η ίδια η κοινωνία.
Άνθρωποι που διακρίθηκαν για την προσπάθεια διάδοσης υψηλών ιδανικών έφυγαν πικραμένοι από τη ζωή.
''Οι φλογεροί αγωνιστές της Κεφαλληνίας''
 |
| Πληρεξούσιοι της Ιόνιας Βουλής, που ψήφισε την ένωση με την Ελλάδα |
Οι πρωτοπόροι εκείνοι, που μέσα στο σκοτάδι του νεοσύστατου ελληνικού κράτους θέλησαν να ανάψουν το λυχνάρι της σοσιαλιστικής ιδεολογίας, θεωρούνται συνήθως απλώς οραματιστές. Η επίσημη Ιστορία δίνει περιορισμένη σημασία στους αγώνες τους, αφού απέτυχε να τους αποσιωπήσει. Οι άνθρωποι αυτοί υπήρξαν διανοητές μεγάλου βεληνεκούς. Διακρίθηκαν για την ασυμβίβαστη δράση τους, για την επίμονη προσπάθεια διάδοσης υψηλών ιδανικών κοινωνικής δικαιοσύνης, για την αυτοθυσία τους.
Ο Ρόκκος Χοϊδάς πέθανε στη φυλακή το 1890. Είχε καταδικαστεί για εξύβριση του βασιλιά. Παρά το γεγονός ότι ήταν άρρωστος, δεν δέχτηκε να αποφυλακιστεί υπό τον όρο να ζητήσει συγνώμη.
Ο δημοσιογράφος, ποιητής και διεισδυτικός στοχαστής Παναγιώτης Πανάς αυτοκτόνησε το 1896 στο ξενοδοχείο «Ξένων» του Πειραιά, φτωχός, άρρωστος και παραγκωνισμένος.
Το 1907 ο Μαρίνος Αντύπας δολοφονήθηκε στον Πυργετό της Λάρισας από ανθρώπους των τσιφλικάδων.
Αυτοί οι φλογεροί ανατροπείς έφυγαν πικραμένοι από τη ζωή. Οι περισσότεροι πιστεύοντας πως η σποριά τους δεν βρήκε γόνιμο έδαφος σ' αυτόν τον τόπο. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια που γράφτηκαν στον τάφο του Κεφαλλονίτη Ηλία Ζερβού - Ιακωβάτου, του ηγέτη των Επτανήσιων Ριζοσπαστών:
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΛΟΓΟ ΗΜΕΡΑΣ!
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους "συνεορτάζοντες " Επτα...
ΚΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου