Ωκεανίδες, ενάλιες νύμφες, κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος

Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάς

Ωκεανίδες, ενάλιες νύμφες, κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος

Oceanides - Nymphs of the ocean

Στην Ελληνική Μυθολογία οι Ωκεανίδες (συλλογική ονομασία μυθολογικών προσώπων ) αποτελούν θαλάσσια μυθικά πλάσματα και γενικά ενάλιες Νύμφες, με μορφή παρθένου κατά το άνω ήμισυ και ιχθύος κατά το κάτω, όμοιες με τις γοργόνες και άλλοτε με δύο ουραία πτερύγια. Καλούνταν επίσης και Ωκεανίνες ή Ωκεανίτιδες καθώς και Ωγενίδες.
Ο Όμηρος αναφέρει δύο Ωκεανίδες, την Ευρυνόμη, η οποία κατά τον Ησίοδο ήταν η μητέρα των Χαρίτων, και την Πέρση ή Περσηίδα (όπως την αναφέρει ο Ησίοδος), η οποία ήταν η σύζυγος του Ηλίου και εξ αυτού μητέρα του Αιήτη και της Κίρκης Γνωστή επίσης Ωκεανίδα ήταν και η Λευκίππη
Στη Θεογονία του, ο Ησίοδος αναφέρει ότι ήταν 3.000, ωστόσο μνημονεύει μόνο σαράντα μία Ωκεανίδες ως κόρες του Τιτάνα Ωκεανού και της Τιτανίδας Τηθύος που έφθαναν τον αριθμό των 3.000 όσων ακριβώς και των ποταμίων θεοτήτων, τέκνα των αυτών γονέων.
Γενικά θεωρούνταν Νύμφες προστάτιδες των υδάτων, πολύ δε περισσότερο αφού αυτά αποτελούσαν και την κατοικία τους.
Από τις περιγραφές αυτών των μυθικών παραδόσεων εύκολα αντιληπτό είναι ότι οι Ωκεανίδες αποτελούσαν, τουλάχιστον για τους αρχαίους Έλληνες, ιδεατές ανθρωπόμορφες έννοιες των πηγών (ήμισυ κόρες) εκείνων που τα ύδατά τους μεταφέρονταν από τους ποταμούς (ίδιος αριθμός) στην ανοικτή θάλασσα (αρχαίο Ωκεανό) (έτερο ήμισυ ιχθύς), καταλήγοντας σε απλή εκβολή (ένα ουραίο πτερύγιο) ή σε δέλτα (διπλό ουραίο πτερύγιο).
Οι παραδόσεις αυτές ανάγονται αμέσως μετά το Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα.
Αδμήτη
Ακάση
Αμφιρώ
Ασία
Γαλαξαύρη
Διώνη
Δωρίς
Ευδώρη
Ευρυνόμη
Ευρώπη
Ζευξώ
Ηλέκτρη
Θόη
Ιάνειρα
Ιάνθη
Ιδυία
Ιππώ
Καλλιρρόη
Καλυψώ
Κερκηίς
Κλυμένη
Κλυτίη
Κρισίη
Μενεσθώ
Μήτις
Μιλόβοσις
Ξάνθη
Ουρανίη
Πασιθόη
Πειθώ
Περσηίς
Πετραίη
Πληξαύρη
Πλωτώ
Πολυδώρη
Πρυμνώ
Ροδία
Στυξ
Τελεσθώ
Τύχη
Ωκυρρόη

THE OKEANIDES (or Oceanides) were three thousand goddess Nymphs who presided over the sources of earth's fresh-water, ranging from rainclouds to subterranean springs and fountains. Their numbers included the Nephelai (Cloud-Nymphs), Aurai (Breeze-Nymphs), Naiades (Spring and Fountain Nymphs), Leimonides (Pasture Nymphs), and Anthousai (Flower Nymphs). They were all daughters of the great, earth-encircling, fresh-water stream Okeanos and his wife Tethys.

The eldest among them were numbered among the Titanides - Styx, Dione, Neda, Metis, Klymene, Eurynome, Doris, Elektra, and Pleione. These were most likely heavenly goddesses of the clouds.

Some of the Okeanides personified divine blessings, such as Metis (Wisdom), Klymene (Fame), Plouto (Wealth), Tykhe (Good Fortune), Telesto (Success), and Peitho (Persuasion). The goddess Nemesis (Distributor) was also sometimes included, as one who provided balance to her sister's gifts by punishing undeserved good fortune.
These Good Spirits (daimones agathoi) were ephemeral in nature much like the dark children of Nyx (Night), the Spirits of Harm (daimones kakoi).

Another group of Okeanides were described as attendants of the Olympian goddesses, the most prominent of these were the sixty Okeanis companions of Artemis, Peitho the handmaiden of Aphrodite, and Klymene a handmaiden of Hera.

The Okeanid Naiades were mostly Nymphs of springs, wells and fountains which never ran dry. They were often portrayed as the wives of the Potamoi (River-Gods) and mothers of a host of younger Naiades.

The Okeanides were very rarely described as Sea-Nymphs. It was only later, when the mythical, earth-encircling, fresh-water river Okeanos came to be equated with the salty seas of the Atlantic, that his daughter nymphs came to be described as marine.

 — με Pandora Blomberg, Κάλια Άλφα και Maria Moustaki