Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΙ ΧΤΙΖΟΝΤΑΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ




02 Ιουλ 2014
Όπως ανέφερε και ο Ησίοδος, στην κορυφή του Αίνου της Κεφαλονιάς, υπήρχε Ναός του Θεού Διός, όπου είχαν βρεθεί ίχνη και πολλά λείψανα θυσιών τα οποία εσώζοντο μέχρι το 1813 μΧ. Όταν οι ιερείς στον Αίνο θυσίαζαν στο ...




Kostas Hatzigeorgiou
Ακόμη και το έδαφος κάτω από τους αρχαίους ναούς στην Ελλάδα ήταν «ιερό». Αυτό πρεσβεύει νέα έρευνα από τον καθηγητή Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο του Ορεγκον κ. Γκρέγκορι Ρίταλακ, ο οποίος θεωρεί ότι το χώμα επάνω στο οποίο εδράζονταν τα κτίρια είχε ειδική σημασία που σχετιζόταν με τη λατρεία του θεού στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο ναός. Και, όπως σημειώνει, αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο Ομηρος και ο Πλάτων αναφέρονται στα κείμενά τους σε «ιερό χώμα» και σε χώμα το οποίο θα μπορούσε να επηρεάσει την ψυχή. Αλλά και κάτι ακόμη: έτσι εξηγείται ο τρόπος επιλογής των θέσεων στις οποίες ιδρύονταν τα ιερά.
«Οι τοποθεσίες για την ανέγερση των ναών επιλέγονταν για να τιμήσουν τη θεότητα αλλά και τις προσδοκίες των ανθρώπων από αυτήν, οι οποίες με τη σειρά τους είχαν διαμορφωθεί από την οικονομική βάση των θρησκειών και των τελετουργιών» λέει ο κ. Ρίταλακ. Ο ίδιος πήρε δείγματα εδάφους από 84 ελληνικούς ναούς χρονολογούμενους από την Κλασική Εποχή (από το 490 ως το 338 π.Χ.) και με βάση τις αναλύσεις τις οποίες έκανε δημιούργησε ένα προφίλ με την ονομασία των εδαφών, τα χαρακτηριστικά τους και πώς θα μπορούσαν να έχουν χρησιμοποιηθεί μέσα στον χρόνο.

Ο Ευχίδειος Άθλος.






Καλοκαίρι του 479 π.Χ. και η Μάχη των Πλαταιών μόλις έχει τελειώσει. Οι Έλληνες για μια φορά ακόμα κατάφεραν να αναχαιτίσουν τους Πέρσες εισβολείς.

Οι εναπομείναντες Πέρσες παίρνουν την άγουσα για την επιστροφή αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους ναούς, καμένα ιερά άλση και κατεστραμμένους βωμούς.

Οι Πλαταιείς πολίτες θεωρούν ότι ο τόπος τους μολύνθηκε από την παρουσία των βαρβάρων εισβολέων και συμφωνούν στο ότι το άσβεστο πυρ της πόλης θα πρέπει να αντικατασταθεί με νέο από τους Δελφούς.

Το μίασμα είναι υψίστης προτεραιότητος. Κάθε καθυστέρηση εξαγνισμού αποτελεί ανόσια πράξη και ύβρη προς τους Θεούς της Πόλεως.

Το έργο αναλαμβάνει ο Ευχίδας, ο οποίος ήταν πολεμιστής στην μάχη των Πλαταιών και ημεροδρόμος περίφημος για την ταχύτητά του στο τρέξιμο.

Καλείται να πάει τρέχοντας μέχρι τους Δελφούς, να καλύψει μία απόσταση 1000 σταδίων, ισοδύναμη με 200 χιλιόμετρα μέσα από χαράδρες, στενά μονοπάτια, άλση και βουνά και να επιστρέψει φέρνοντας καθαρή, καινούργια φωτιά, που θα την πάρει από το ιερό του Απόλλωνα.

Η απόσταση είναι τεράστια, η κόπωση από την μάχη μεγάλη αλλά και η αποστολή του Ιερή. Ο Ευχίδας ξεκινά και περνώντας δάση, βουνά και ρεματιές, φτάνει στον προορισμό του.

Εξαγνιζεται στην Κασταλία Πηγή, φοράει δάφνινο στεφάνι, παραλαμβάνει το Ιερό Πυρ, επιστρέφει σε 24 ώρες στις Πλαταιές και το παραδίδει.

Όταν άναψε το πυρ στον βωμό που είχε στηθεί για τον εορτασμό της νίκης στη μάχη, ο Ευχίδας ασπάσθηκε τους συμπολεμιστές του και απεβίωσε.



Οι Πλαταιείς τον ενταφίασαν στο ιερό της Ευκλείας Αρτέμιδας, χαράζοντας επάνω στον τάφο του, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, το επίγραμμα: “Ευχίδας Πυθώδε τρέξας ήλθοε τώδ’ αυθημερόν” (Πλουτάρχου Αριστείδης, 20)

Ο σύγχρονος Ευχίδειος Άθλος διοργανώθηκε πρώτη φορά το 2.000, μετά από μια ιδέα του δρομέα Παναγιώτη Αντωνόπουλου, που το 1993 έτρεξε ξανά τη διαδρομή.

Η διαδρομή έχει μήκος 107,5 χιλιόμετρα, περιλαμβάνει υψομετρικές διαφορές περίπου 1.400 μέτρων, σε ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς,. και ολοκληρώνεται περίπου σε 14-15 ώρες.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ των ΑΝΟΥΝΑΚΙ είναι ΚΟΝΤΑ.

ΛΕΤΕ....??????......Ένας άνθρωπος μέσα από το πεντάγωνο, ο Stan Deyo, μιλάει για τους Ανουνάκι και αποκαλύπτει ένα επτασφράγιστο μυστικό. Λέει ότι επιστρέφουν για να καταστρέψουν την Νέα Τάξη Πραγμάτων (τα επρετοειδή του Ανού) και να βοηθήσουν την ανθρωπότητα.

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ!

Πώς είμαστε βέβαιοι ότι οι σφίγγες δεν είναι …γρύπες;

Ο μύθος για τους γρύπες έγινε γνωστός στην Ελλάδα από τον ποιητή Αριστέα της Προκοννήσου (νησί του Μαρμαρά), τον 7ο αι. π.Χ. Αν και το επικό ποίημά του, η Αριμασπέα, δε διασώθηκε, για το περιεχόμενό της μαθαίνουμε από τον Ηρόδοτο. Ο Αριστέας, όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος, ταξίδεψε στη χώρα των Ισσηδόνων, όπου έμαθε ότι βορειότερα από αυτούς κατοικούν οι μονόφθαλμοι Αριμασποί και ακόμα πιο πέρα οι γρύπες που ΦΥΛΑΣΣΟΥΝ ΤΟ ΧΡΥΣΟ.

Επιπλέον: το εραλδικό μοτίβο δυο αντωπών σφιγγών δεν είναι γνωστό στην ιστορία της ελληνικής διακοσμητικής πλαστικής. Το αντίθετο συμβαίνει με τους γρύπες .
Και ακόμη να μην ξεχνούμε ότι το έμβλημα της γειτονικής με την Αμφίπολη πόλης των Αβδήρων ήταν ο γρύπας…
Κάτι που δεν πρέπει να το αποσυνδέσουμε από το χρυσοφόρο Παγγαίο...


ΓΡΥΠΑΣ!! - Γρύφων



Ο Γρύπας ήταν τέρας της Ελληνικής μυθολογίας.- http://porosnews.blogspot.gr/2013/05/blog-post_6148.html

Η Λαβρύς ( Μινωϊκός Πέλεκυς)



''Labrys'' - Minoan doubleheaded bronze axes
Labrys (λάβρυς in Greek, lábrys) is the term for a symmetrical doubleheaded axe originally from Crete in Greece, one of the oldest symbols of Greek civilization; to the Romans, it was known as a bipennis.
The double-bitted axe remains a forestry tool to this day, and the labrys certainly functioned as a tool and hewing axe before it was invested with symbolic function. Labrys symbolism is found in Minoan, Thracian, and Greek religion, mythology, and art, dating from the Middle Bronze Age onwards, and surviving in the Byzantine Empire.
http://en.wikipedia.org/wiki/Labrys

ΚΑΙ  

ΜΗΝΙΕΣ ( ΜΙΝΥΈΣ) ,,ΤΥΧΑΙΟ?


  
Ο Κέφαλος μετά τον θάνατο της γυναίκας του, για τον οποίο κατηγορήθηκε και εξορίστηκε από τους Αθηναίους και πήγε στην Θήβα. Αργότερα  εξεστράτευσε μαζί με τον Αμφιτρύωνα [πατέρας του Ηρακλή, βρισκόμενος και αυτός σε εξορία στην Θήβα για την δολοφονία του Ηλεκτρύωνα, θείου του, βασιλιά της Μυκήνης και γιο του Πρωτέα], εναντίον των Ταφίων  Τηλεβόων], κοντά στην Κεφαλλονιά,  και το νησί πήρε από αυτόν το όνομά του. Μαζί είχε και τον γιο του Αρκίσιο, που είχε αποκτήσει από την Πρόκριδα. Εκεί εγκαταστάθηκε και παντρεύτηκε την Κλυμένη, κόρη του Μινύα.

Τρίτη, 14 Μαΐου 2013

Οι Μινωίτες στην Αμερική, σαράντα αιώνες πριν τον Κολόμβο |

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

Τρίτη, 10 Απριλίου 2012


Δημοσιεύτηκε στις 6 Φεβ 2013

Το 2011 ο Δρ Αντώνης Βασιλάκης, τότε τοποθετημένος Έφορος Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας-Ιθάκης & Ζακύνθου, ανέλαβε ένα σημαντικό ερευνητικό ανασκαφικό και έργο στον Πορο της Κεφαλληνίας, το όποιο συνεχίστηκε και το 2012, μετά την αποχώρηση του από την υπηρεσία. Στα δυο αυτά χρόνια αποκαλύφθηκε στη θέση Ρίζα του οικισμού Τζαννάτων ένα ελλειψοειδές μέγαρο της μέσης μυκηναϊκής και ύστερης μυκηναϊκής περιόδου (ΥΕ ΙΙ-ΥΕ ΙΙΙ, 1500-1300 π. Χ.), που ανήκει σε άγνωστο μεχρι τώρα εκτεταμένο οικιστικό κέντρο.
Το μέγαρο με το ασυνήθιστο για την περίοδο ελλειψοειδές σχήμα έχει εμβαδόν 168 τ.μ. και αποτελείται από 4 μεγάλα δωμάτια. Έχει οικοδομηθεί πάνω σε ερείπια αρχαιοτέρου οικοδομήματος, τα ίχνη του οποίου βρίσκονται κάτω από το πάτωμα, σε παλιότερο στρώμα, που θα ερευνηθεί φέτος. Μετά την καταστροφή του μεγάρου οικοδομήθηκε πάνω στα ερείπια του ένα πολύ μικρότερο αψιδωτό μέγαρο (ΥΕ ΙΙΙΒ, 1300-1200 π. Χ.) Μετά την καταστροφή και αυτού διαμορφώθηκε πάνω από τα ερείπια ένας μακρύς λιθόστρωτος δρόμος που ορίζεται από δυο παχείς τοίχους.
Η ανακάλυψη του μεγάρου αυτού, πολύ κοντά στον σύγχρονο του μνημειώδη θολωτό μυκηναϊκό τάφο, που ανασκάφτηκε το 1992, ανοίγει νέο κεφάλαιο στην ιστορία της Κεφαλληνίας/Ιθάκης και όλης της μέσης Δυτικής Ελλάδας στην κρίσιμη υστεροελλαδική-μυκηναϊκή περίοδο, για την οποία υπάρχουν πολλά αρχαιολογικά και ιστορικά κενά, ενώ δίνει ικανοποιητική λύση στο, άλυτο μεχρι σήμερα, πρόβλημα της έδρας του Οδυσσεα, άνακτα των Κεφαλλήνων κατά τον Τρωικό πόλεμο.

Η μυκηναϊκή Κεφαλληνία/Ιθάκη.     -   2.615 προβολες

ΜΙΝΩΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ




ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ,, ΜΕ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ, ΚΑΙ ΜΕ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ...
POROSNEWSTV.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ E-POROS

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ

 Ανέβηκε στις 3 Ιαν 2012 Σε αυτό το επεισόδιο η περιήγηση γίνεται στο δαιδαλώδες Ανάκτορο της ΚΝΩΣΟΥ, το οποίο έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη του Άγγλου αρχαιολόγου ΑΡΘΟΥΡ ΕΒΑΝΣ. Παράλληλα, ο αφηγητής της εκπομπής, ΧΑΡΗΣ ΣΩΖΟΣ, και ο αρχαιολόγος ΑΝΤΩΝΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ παραθέτουν σημαντικές πληροφορίες για το ανάκτορο της ΚΝΩΣΟΥ και για τον ΜΙΝΩΙΚΟ Πολιτισμό.
Ότι συμβαίνει ΄΄ανεβαίνει΄΄
PERIERGAA.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ ΠΕΡΙΕΡΓΑ - STRANGE

ΨΑΧΝΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΧΑΜΕΝΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

Το δίλημα ισως του Οδυσσεα,,να περνουσε την σκύλα και χάρυβδη,,ή τις συμπληγάδες που πέρασε η Αργώ -(ελλήσποντος)μεσω των δύο ποταμιών που τους πάει στην μαυρη θάλασσα!?

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ http://porosnews.blogspot.gr/2013/01/blog-post_7739.html#more
Βασικά είχα προσπαθήσει να ξεκινήσω ένα παραμυθάκι,, προσθέτωντας και κάνωντας μίξη με πληροφορείες από την Πάμπλουτη σε ήρωες  ελληνική μυθολογία ,,και οχι μόνο!, Μήν ξεχνάμε σε αυτήν στηρίζεται όλος ο πολιτισμός,, η Ιταλία έχει την Αινιάδα παραλαγή της Οδύσσειας με ηρωά τον Αινία, και  κατά - μετά την Αργοναυτική εκστρατία ,,μια γενιά μετά τον Κέφαλό και τον Μίνωα, και  τρεις πριν τον Τρωικό Πόλεμο, όπου  όλη η Ανατολή και τα παράλια της μαύρης θάλασσας έγιναν αποικίες ελληνικές,,οπότε και ο μέγας Τρωικός Πόλεμος πολύ πιθανον να ήταν μια τέτοια ελληνική διαμάχη με θέμα το εμπόριο.
 Φυσικά πολλά εχουν γράψει οι μεγάλοι ιστορικοί Ηρόδοτος , και Θουκιδίδης, αλλά
Πολλές πληροφορίες μας δίνει  ο Ομηρος φυσικά, και  σε ένα τμήμα του στην Οδύσσεια,
το   οποίο και θέτει μάλλον γιάυτο τον λόγο! αντιγράφω ολή την συζητηση του με τον Τειρεσία,, στο τέλος της Ραψωδίας   Ραψωδία λ
Νέκυια. 

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

ΟΜΗΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ!!

ΙΛΙΑΔΑ-ΟΔΥΣΣΕΙΑ: Τα ομηρικά έπη είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο!!!


Ομηρικά Έπη Homer Pape

iΛΙΑΔΑ-ΟΔΥΣΣΕΙΑ: Τα ομηρικά έπη είναι ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο!!!
Από τις εκδόσεις μας (τηλ. 2310 264050 και 210 3626350) επανακυκλοφορούν με εισαγωγή,
μετάφραση και σχόλια του Θεόδωρου Μαυρόπουλου.


  • John Hellson Ποτέ δεν είναι αρκετή 1 ανάγνωση. ...
    Ειδικά για αυτά τα 2 διαμάντια.

  • Ομηρικά Έπη Homer Papers Κάθε φορά που τα διαβάζεις και τα συμβουλεύεσαι μαθαίνεις και κάτι άλλο....Ποτέ δεν είναι αρκετή μία ανάγνωση για ένα πολύπλευρο πολυδιάστατο πολυμήχανο της Ομηρικής Σχεδίας ποιητή. ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΜΑΙΟΝΙΔΗ!
  • ΠΟΡΟΣΝΙΟΥΣ:
  • ΔΕΝ  ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ!!
  • ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ http://porosnews.blogspot.gr/2014/03/blog-post_10.html

    porosnews.blogspot.com
    Η συγγραφή της ιστορίας γενικώς και αορίστως είναι μόνο ένα ταρατατζούμ – ταρατα...Δείτε περισσότερα

  • ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ Άγνωστόν μ’ έρεαι γενεήν και πατρίδα γαίαν
    αμβροσίου σειρήνος, έδος δ’ Ιθακήσιός εστιν.
    Τηλέμαχος δε πατήρ και Νεστορέη Επικάστη
    μήτηρ, η μιν έτικτε βροτών πολύ πάνσοφον άνδρα». 
    [(Caltamen Homeri et Hesiodi: Caltamen Homeri et Hesiodi) line 37].

    Σε νεοελληνική απόδοση, ο παραπάνω χρησμός λέει τα εξής:

    «Άγνωστο εις εμένα η γενιά και η πατρίδα που τον γέννησε της αμβροσίου σειρήνος, ως προς την διαμονή του όμως είναι Ιθακήσιος, πατήρ του δε ήτο ο Τηλέμαχος και μητέρα του η Επικάστη (της γενιάς) του Νέστορος, αυτή τον εγέννησε ως τον πιο σοφό άνδρα μεταξύ των θνητών».
  • Ομηρικοί Σταθμοί και Χαιρετισμοί


    Σὰν ἔφτασε στὸ θάλαμο ἡ τρισεύγενη γυναίκα,
καὶ στὸ κατώφλι ἀνέβηκε τὸ δρένιο, ποὺ τεχνίτης
τό 'χε σκαλίσει ξυλουργός, καὶ τὸ ἴσιωσε μὲ στάφνη,
καὶ παραστάτες ἔστησε, κι ἔβαλε ὡραῖες θύρες,
ἀμέσως τότες τὸ λουρὶ ξελύνει ἀπ' τὴν κρικέλα,
χώνει ἴσια μέσα τὸ κλειδί, τοὺς σύρτες βρίσκει ἀντίκρυ,
τοὺς σπρώχνει, καὶ καθὼς βογγάει μὲς στὸ λιβάδι ταῦρος
ποὺ βόσκει, ὅμοια βόγγησαν κι οἱ θύρες οἱ πανώριες,
μὲ τοῦ κλειδιοῦ τὸ βάρεμα, κι ἀνοίξανε ὀμπροστά της.
Ἀνέβηκε στὸ πάτωμα μὲ τὰ πολλὰ τ' ἁρμάρια,
καὶ μέσα μὲ τὶς φορεσὲς τὶς μοσκομυρισμένες·
κι ἁπλώνοντας τὸ χέρι της, ξεκρέμασε τὸ τόξο
μὲ τὸ θηκάρι, ποὺ λαμπρὸ παντοῦθε φεγγοβόλα.

Καθίζει, καὶ περίλυπη στὰ γόνατα τό παίρνει,
βγάζει τὸ τόξο, κι ἀρχινάει τὸ κλάμα βλέποντάς το.
Καὶ σάνε καλοχόρτασε τὰ δάκρυα καὶ τὸ θρῆνο,
ξεκίνησε στὸ μέγαρο πρὸς τοὺς λαμπροὺς μνηστῆρες,
κι ἦρθε τὸ πισοτέντωτο κρατώντας τό δοξάρι,
καὶ τὴ φαρέτρα μὲ πολλὲς στεναχτερὲς σαγίττες.
Φέρναν κι οἱ παρακόρες της κασέλα γεμισμένη
μὲ σίδερο καὶ μὲ χαλκό, τὰ σύνεργα τοῦ ἀφέντη.
ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΞΟ ΠΕΡΙΛΥΠΗ Henry Fuseli, 1806, Βρετανικό Μουσείο
    Σὰν ἔφτασε στὸ θάλαμο ἡ τρισεύγενη γυναίκα,
    καὶ στὸ κατώφλι ἀνέβηκε τὸ δρένιο, ποὺ τεχνίτης
    τό 'χε σκαλίσει ξυλουργός, καὶ τὸ ἴσιωσε μὲ στάφνη,
    καὶ παραστάτες ἔστησε, κι ἔβαλε ὡραῖες θύρες,
    ἀμέσως τότες τὸ λουρὶ ξελύνει ἀπ' τὴν κρικέλα,
    χώνει ἴσια μέσα τὸ κλειδί, τοὺς σύρτες βρίσκει ἀντίκρυ,
    τοὺς σπρώχνει, καὶ καθὼς βογγάει μὲς στὸ λιβάδι ταῦρος
    ποὺ βόσκει, ὅμοια βόγγησαν κι οἱ θύρες οἱ πανώριες,
    μὲ τοῦ κλειδιοῦ τὸ βάρεμα, κι ἀνοίξανε ὀμπροστά της.
    Ἀνέβηκε στὸ πάτωμα μὲ τὰ πολλὰ τ' ἁρμάρια,
    καὶ μέσα μὲ τὶς φορεσὲς τὶς μοσκομυρισμένες·
    κι ἁπλώνοντας τὸ χέρι της, ξεκρέμασε τὸ τόξο
    μὲ τὸ θηκάρι, ποὺ λαμπρὸ παντοῦθε φεγγοβόλα.
    Καθίζει, καὶ περίλυπη στὰ γόνατα τό παίρνει,
    βγάζει τὸ τόξο, κι ἀρχινάει τὸ κλάμα βλέποντάς το.
    Καὶ σάνε καλοχόρτασε τὰ δάκρυα καὶ τὸ θρῆνο,
    ξεκίνησε στὸ μέγαρο πρὸς τοὺς λαμπροὺς μνηστῆρες,
    κι ἦρθε τὸ πισοτέντωτο κρατώντας τό δοξάρι,
    καὶ τὴ φαρέτρα μὲ πολλὲς στεναχτερὲς σαγίττες.
    Φέρναν κι οἱ παρακόρες της κασέλα γεμισμένη
    μὲ σίδερο καὶ μὲ χαλκό, τὰ σύνεργα τοῦ ἀφέντη.
    ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΤΟ ΤΟΞΟ ΠΕΡΙΛΥΠΗ Henry Fuseli, 1806, Βρετανικό Μουσείο