Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Μνημειώδης οικιστική μυκηναϊκή εγκατάσταση ανακαλύφθηκε στα Τζαννάτα Πόρου Κεφαλληνίας

Μέρος Α΄
Η ανακάλυψη οικοδομικού συγκροτήματος, το οποίο εικάζεται ότι αποτελεί τμήμα από τις οικιστικές εγκαταστάσεις μιας ισχυρής μυκηναϊκής δυναστείας που άκμασε από τον 15ο έως τον 11ο αιώνα π.Χ, έρχεται να επιβεβαιώσει μετά την ανακάλυψη το 1991 του παρακείμενου Βασιλικού μυκηναϊκού τάφου αλλά και να ενισχύσει πλέον την άποψη ότι το αναζητούμενο από την αρχαιολογική σκαπάνη μυκηναϊκό Κέντρο που αναφέρει ο Όμηρος στα έπη του Ιλιάδα και Οδύσσεια, φαίνεται να βρίσκεται στην περιοχή των Τζαννάτων Πόρου. 

Οι ανασκαφές

Σπουδαία και μοναδικά είναι τα ευρήματα που έφεραν στο φως οι αρχαιολογικές έρευνες, μεταξύ των οποίων και τις πρώτες οργανωμένες οικιστικές φάσεις της Μυκηναϊκής περιόδου στα νησιά του Ιονίου, που πραγματοποιήθηκαν στηθέση «Κατσιβελάτα» της συνοικίας Ρίζα του Οικισμού Τζαννάτων Πόρου, κατά την περίοδο Αυγούστου, Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου 2011 από το Δρ Αντώνη Βασιλάκη, Διευθυντή της ΛΕ΄ ΕΠΚΑ, στο λόφο που δεσπόζει στο φαράγγι του Πόρου και σε μικρή απόσταση από τον θολωτό μυκηναϊκό τάφο. Αλλεπάλληλες οικοδομικές φάσεις, που σύμφωνα με τον ανασκαφέα ξεκινούν από τον 1500 π.Χ και φθάνουν ως τον 12ο αιώνα π.Χ., μας δίνουν την πρώτη εικόνα ενός εκτεταμένου οικιστικού κέντρου - είναι το πρώτο που ανακαλύπτεται στην νήσο της Κεφαλληνίας μετά από συνεχείς έρευνες διακοσίων και πλέον ετών - και οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι πρόκειται για μνημειώδεις κατασκευές που προφανώς έχουν άμεση σχέση με τους μυκηναίους ηγεμόνες που ήλεγχαν την δυτική νησιωτική Ελλάδα και τις απέναντι στεριές.

Ο αρχαιολόγος Δρ. Αντώνιος Βασιλάκης, Προϊστάμενος της ΛΕ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας, σε δηλώσεις του, σχετικά με την ανακάλυψη αυτή επιβεβαιώνει έμμεσα τις πιο πάνω εκτιμήσεις, αφού τόσο η ανασκαφική έρευνα, όσο και η καταγραφή των ευρημάτων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί: «Ανακάλυψα και ανέσκαψα σε μεγάλο τμήμα του ένα μνημειώδες οικοδόμημα της ύστερης Μυκηναϊκής περιόδου (1400-1200 π.Χ.), πολύ κοντά στο γνωστό βασιλικό θολωτό τάφο στα Τζαννάτα Πόρου. Το οικοδόμημα έχει ένα μεγάλο καμπυλόγραμμο τοίχο, και το εμβαδόν του υπολογίζεται πάνω από 250 τ.μ. Η χρονολόγηση είναι ακριβής με βάση τη στρωματογραφημένη κεραμική. Σημαντικό εύρημα είναι ένας σπάνιος σφραγιδόλιθος».


Τα σημαντικά αποτελέσματα της ανασκαφικής έρευνας βρίσκονται στην προκαταρκτική έκθεση για την ανασκαφή, που συνέταξε η ΛΕ’ Εφορία προς το ΥΠΠΟ στην οποία αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής: «Τον Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο 2011 άρχισαν νέες ανασκαφικές έρευνες από το Δρ Αντώνη Βασιλάκη, Διευθυντή της ΛΕ΄ ΕΠΚΑ, στη θέση «Κατσιβελάτα» της συνοικίας Ρίζα του οικισμού Τζαννάτων Πόρου της Δ.Ε. Ελειού - Πρόννων δήμου Κεφαλληνίας. Στην παρακείμενη θέση «Μπούρτζι» έχει ανασκαφτεί από τον π. Γενικό Διευθυντή Αρχαιοτήτων Λάζαρο Κολώνα, ο σημαντικότερος μυκηναϊκός ηγεμονικός θολωτός τάφος της Δυτικής Ελλάδας. Η περιοχή Τζαννάτων και Πόρου Κεφαλληνίας χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός χώρος με απόφαση του ΥΠΠΟ το 1993. Με άλλη απόφαση το 1999 καθορίστηκαν ζώνες προστασίας, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την καταστροφή σημαντικών ερειπίων (π.χ. του μνημειώδους προϊστορικού περίβολου) στο λόφο «Κατσιβελάτα», στον αγρό οικογένειας Ευάγγελου Μενεγάτου βορειοανατολικά από το θολωτό τάφο, σε απόσταση περίπου 350 μ. Για τη διευκρίνιση του χαρακτήρα του περίβολου και των αρχαίων δομικών υλικών που ήταν διάσπαρτα, μαζί με θραύσματα ρωμαϊκών κεραμίδων από καλυβίτες τάφους, και κεραμική προϊστορικών χρόνων, αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί διερευνητική σωστική ανασκαφή. Η έρευνα εντόπισε και ανάσκαψε αρχαιότητες μυκηναϊκών χρόνων (1600-1200 π.Χ.). 1. Αποκαλύφθηκε η πορεία του μνημειώδους προϊστορικού περίβολου, μέσου πάχους 2,30 μ., με κατεύθυνση Βορρά-Νότο, σε μήκος περίπου 40 μέτρων. Ο περίβολος είναι η τελευταία κατασκευή στη θέση αυτή (1200 π.Χ.). Την ιδία εποχή κατασκευάστηκε χαλικόστρωτος δρόμος -σώθηκε στο βόρειο τμήμα της ανασκαφής- που βαίνει παράλληλα με το περίβολο στα δυτικά του. Ο δρόμος, μέσου πλάτους 2,20 μ. ορίζεται στα δυτικά από σειρά μεγάλες πέτρες, που βαίνει παράλληλα με τον περίβολο. 2. Βαθύτερα από το δρόμο και τον τοίχο είχε κατασκευαστεί μικρό κτίσμα, από το οποίο σώθηκε καμπυλόγραμμος τοίχος, μήκους 4,00 μ., κάτω από το οδόστρωμα. Ο χαρακτήρας του δεν μπορεί να προσδιοριστεί ακόμη. 3. Η τρίτη και κυριότερη περίοδος χρήσης του χώρου αποκαλύφθηκε βαθύτερα σε έκταση περίπου 50 τ.μ. Οικοδομήθηκε ένα μεγάλων διαστάσεων οικοδόμημα, από το οποίο σώθηκαν τα λείψανα καμπυλόγραμμου τοίχου μέσου πάχους 1,50 μ. σε μήκος πάνω από 10 μ. και ευθύγραμμου τοίχου πάχους 1,80 μ. Το αδιατάρακτο στρώμα, που το πάχος του ποικίλει από 0,15 μέχρι 0,60 μ., έχει κλίση προς τα νότια και αποκαλύφθηκε σε έκταση περίπου 150 τ.μ. Μέχρι σήμερα έχουν αποκαλυφθεί: α) καμπυλόγραμμη κατασκευή, διαμέτρου 2,00 μ., πιθανόν αποθέτης απορριμμάτων, β) πηλόχριστη κυκλική εστία, γ) μάζες πηλού και δ) μικρή πετρόκτιστη κατασκευή, μέσα στην οποία είχε τοποθετηθεί ένα μεσαίο αγγείο. Στο αδιατάρακτο στρώμα βρέθηκαν πολλά όστρακα αγγείων ποικίλων σχημάτων, μεγεθών και κατηγοριών πηλού. Η κεραμική δεν συντηρήθηκε ακόμη, αλλά από την πρώτη εξέταση χρονολογείται με βεβαιότητα στον 14ο και 13ο αι. π. Χ. (ΥΕ ΙΙΙΒ - ύστερη μυκηναϊκή περίοδο). Βρέθηκαν πήλινα σφοντύλια διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, δεκάδες μικρολιθικά εργαλεία και θραύσματα εργαλείων από πυριτόλιθο, πρισματική χάντρα από στεατίτη και ένα μοναδικό κόσμημα-σφραγίδα: ένα σταγονόσχημο επίμηκες περίαπτο, μήκους 0,04 μ. και μέσης διαμέτρου 0, 0012 μ., από βασάλτη, με σπασμένη την οπή ανάρτησης, και με δυσδιάγνωστο σφραγιστικό θέμα στην καμπύλη κάτω επιφάνεια. 4. Μια αρχαιότερη χρήση του χώρου έχει αποκαλυφθεί στο βορειοδυτικό τμήμα της ανασκαφής: τοίχοι ευθύγραμμοι και λίγη κεραμική, που προς το παρόν δύσκολα χρονολογείται με ακρίβεια, αλλά πιθανόν είναι του 15ου αι π.Χ. Η ανακάλυψη του οικισμού, σε συνδυασμό με τον ηγεμονικό θολωτό τάφο, δημιουργεί νέο κεφάλαιο στην ιστορική και οικιστική εξέλιξη της μυκηναϊκής Κεφαλληνίας, και την ανάγκη επανεξέτασης ανοικτών ζητημάτων αρχαιολογικής τοπογραφίας της Ιόνιας νησιωτικής περιοχής, που αποτελούσε την επικράτεια του «άνακτα» των Κεφαλλήνων». Η ανακάλυψη ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο ζήτημα της Μνημειακής Τοπογραφίας της Μυκηναϊκής Περιόδου στα νησιά του Κεντρικού και Νότιου Ιονίου που αποτελούσαν την επικράτεια του Άνακτα των Κεφαλλήνων, δηλαδή του Οδυσσέα και της Δυναστείας του (Άναξ κατά τον Όμηρο είναι ο Οδυσσέας).» Η ανακάλυψη του οικιστικού συγκροτήματος, μέρους ενός ευρύτερου μυκηναϊκού οικισμού έρχεται πλέον να συνθέσει το παζλ των ανασκαφικών αποτελεσμάτων στην περιοχή ολοκληρώνοντας πλέον τη θεώρηση ότι το μυκηναϊκό κέντρο στο οποίο αναφέρεται ο Όμηρος στην Δυτική Ελλάδα, όπου ήταν και η έδρα του βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα, φαίνεται να εντοπίζεται στην Ν.Α Κεφαλληνία και συγκεκριμένα στην περιοχή Ρίζα των Τζαννάτων λίγο έξω από το στενό του Πόρου.

Το ιστορικό των ανασκαφών στα Τζαννάτα

Η πρώτη ανασκαφική δραστηριότητα στην περιοχή των Τζαννάτων Πόρου ξεκίνησε το 1991 και ολοκληρώθηκε το 1993, όταν το 1990 ανακαλύφθηκε ο μοναδικός μυκηναϊκός Θολωτός τάφος στη θέση Μπούρτζι του χωριού Τζαννάτων της περιοχής Πόρου. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν όταν ο τότε προϊστάμενος της Στ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Δρ. Λάζαρος Κολώνας και ακολούθως Γενικός Διευθυντής Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού, επιβεβαίωσε δια της ανασκαφής του μνημειώδη θολωτού βασιλικού μυκηναϊκού τάφου την διαφαινόμενη αρχαιολογική σημασία της κοιλάδας των Τζαννάτων που ταυτιζόταν με την ολοκληρωμένη θεωρία του κ. Μάκη Μεταξά τότε Κοινοτάρχη Πόρου και της συζύγου του κ. Henriette Metaxa – Putman Cramer φιλολόγου, ότι στην ευρύτερη περιοχή της Ν.Α Κεφαλληνίας βρίσκεται το μυκηναϊκό κέντρο στο οποίο αναφέρεται ο Όμηρος στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Η θεωρία ήταν τόσο τεκμηριωμένη, στηριγμένη σε κείμενα αλλά και παλαιότερες ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο νησί, κατά την διάρκεια της τελευταίας εκατονταετηρίδος, που όταν η αρχαιολογική σκαπάνη ξεκίνησε το ερευνητικό της έργο έφερε στην επιφάνεια σε διάστημα μιας 20ετίας μοναδικά ευρήματα όπως τον βασιλικό θολωτό τάφο και σήμερα τις μνημειώδεις μυκηναϊκές οικιστικές εγκαταστάσεις. Με επίκεντρο την ανακάλυψη του θολωτού βασιλικού μυκηναϊκού τάφου που φαίνεται να ξεκινά η χρήση του από τις αρχές του 14ου αιώνα στη θέση Μπούρτζι Τζαννάτων και τα εντός αυτού ευρήματα (διπλός χρυσός πέλεκυς, μυκηναϊκά κτερίσματα, η πόρπη η οποία αναφέρεται ως οικόσημο του Οδυσσέα, κ.α) συνοδεύτηκε από τον εντοπισμό στην ευρύτερη περιοχή πρωτοελλαδικών και μεσοελλαδικών οικισμών, αρχαίων ακροπόλεων στην ευρύτερη περιοχή και βεβαίως την σημαντική ανακάλυψη του Σπηλαίου της Δράκαινας όπου καταγράφηκε η παλαιότερη χρήση του κατά την νεολιθική περίοδο (7.500 π.Χ.). Παράλληλα ερευνήθηκε, αναδείχτηκε και καταγράφηκε η αρχαιολογική τοπογραφία της νήσου Κεφαλληνίας και ιδιαιτέρως της συγκεκριμένης αυτής περιοχής από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης με επικεφαλής τον Δανό αρχαιολόγο Δρ. Klavs Randsborg η οποία όταν πια ολοκληρώθηκε αποκάλυψε την πραγματικά σπουδαία διάσταση των μετέπειτα ανασκαφικών ανακαλύψεων. Ακολούθησε μια αρκετά μακρά περίοδος κατά την οποία συνεχίστηκε η ανασκαφική δραστηριότητα κυρίως στο Σπήλαιο της Δράκαινας, από την Δ/νση Σπηλαιολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού υπό την διεύθυνση της Αρχαιολόγου Δρ Γεωργίας Στρατούλη, ενώ παράλληλα στην ευρύτερη περιοχή, ιδίως στις αρχαίες οχυρώσεις στην περιοχή των Πρόννων σε συνεργασία με την Λ.Ε΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων συνέχισαν το ερευνητικό και ανασκαφικό έργο τους πολλές αρχαιολογικές σχολές και πανεπιστήμια (Πανεπιστήμιο Simon Fraser από το Βανκούβερ Καναδά, Δανική Αρχαιολογική Σχολή, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Ερευνητικό Κέντρο Δημόκριτος, Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας, ΣΠΕΛΕΟ κλπ.) φέρνοντας στην επιφάνεια σημαντικότατα ευρήματα τα οποία εμπλούτισαν την εικόνα για την ιστορία και την τοπογραφία της περιοχής. Σε διάστημα μιας περίπου 20ετίας η περιοχή αναδείχθηκε ως το σπουδαιότερο μυκηναϊκό Κέντρο της Δυτικής νησιωτικής Ελλάδος. Η ολοκλήρωση της αρχαιολογικής έρευνας απέδειξε ότι στην περιοχή, η αρχική θεώρηση για την ύπαρξη ενός μυκηναϊκού κέντρου, μπορούσε πλέον να τεκμηριωθεί και επιστημονικά με βάση τα αρχαιολογικά δεδομένα. Βεβαίως ο κ. Γ. Μεταξάς και η σύζυγός του δεν επαναπαύθηκαν με την αρχαιολογική επιβεβαίωση της θεωρίας τους αλλά συνέχισαν ακατάπαυστα τον αγώνα τους για περαιτέρω έρευνες και την υποστήριξη διεπιστημονικών ερευνών για τον εντοπισμό των οικιστικών κέντρων της περιοχής των Πρόννων που φαίνεται να ξεκινούσαν από την νεολιθική και έφταναν μέχρι την Ρωμαϊκή περίοδο. Είναι γεγονός ότι η στασιμότητα των ανασκαφών για τον εντοπισμό του αναζητούμενου μυκηναϊκού κέντρου που ανήκε ο τάφος, κυρίως στην δεκαετία 2000- 2010, απογοήτευσε πολύ κόσμο που ήλπιζαν στην συνέχεια των ανασκαφών και τους ίδιους προσωπικά όπως μου είχαν εκμυστηρευτεί. Παρόλα αυτά όμως δεν έμειναν απαθείς, εξέδωσαν το 2000, το σπουδαίο βιβλίο τους με τίτλο “Ομηρική Ιθάκη” από τις εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ, στο οποίο περιγράφεται τεκμηριωμένα η ολοκληρωμένη πλέον θεώρησή τους για το Μυκηναϊκό Οδυσσειακό Κέντρο που πάντα πίστευαν ότι βρίσκεται στην περιοχή αυτή. Μετά από επίπονες προσπάθειες μαζί με συνεργάτες και φίλους τους συγκροτούν σε σώμα την Εταιρεία Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας η οποία ενισχύθηκε οικονομικά από τα μέλη της, τους αδελφούς Κώστα και Στέλιο Ζαπάντη, από την οικογένεια της Henriette και κυρίως από τον φιλέλληνα θείο της Hans van Hasselt ο οποίος είναι ο μέγας χορηγός των πρόσφατων ανασκαφών. Η εταιρεία ενίσχυσε με συλλογικές αποφάσεις οικονομικά και ηθικά έρευνες και μελέτες σε όλο το φάσμα των αρχαιολογικών δραστηριοτήτων τόσο στην επιφάνεια όσο και στο γεωφυσικό υπέδαφος. Καθοριστική φαίνεται να ήταν η συμβολή του νεώτερου μέλους της οικογένειας και αρχαιολόγου Οδυσσέα Μεταξά σύμφωνα με δήλωση του ανασκαφέα Αντώνη Βασιλάκη για τον εντοπισμό της θέσης της πρόσφατης ανασκαφής όπου εντοπίστηκε το οικιστικό κέντρο, αλλά και η συμβολή των άλλων μελών της Ερευνητικής Ομάδας οι οποίοι στάθηκαν αρωγοί σε κάθε προσπάθεια της αρχαιολογικής και εκπαιδευτικής κοινότητος. Μετά από παύση περίπου δεκαεπτά ετών η αρχαιολογική σκαπάνη με επικεφαλής αυτήν την φορά τον Δρ. Αντώνη Βασιλάκη προϊστάμενο της Λ.Ε΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων ξεκίνησε ξανά στις επίδικες περιοχές στις 11 έως 14 και 17 έως 19 Αυγούστου 2011, με επιφανειακές τομές στην περιοχή και συνεχίστηκε από 10 Σεπτεμβρίου έως 19 Οκτωβρίου 2011, όπου υπήρχαν ενδείξεις για την ύπαρξη μυκηναϊκού οικισμού σε περίβλεπτο σημείο το οποίο βρίσκεται στον έμπροσθεν λόφο του ανευρεθέντος τάφου και κυριαρχεί στο φαράγγι του Πόρου το οποίο ανοίγεται προς την θάλασσα. Η πρωτοβουλία και η επιστημονική εποπτεία της ανασκαφικής έρευνας ξεκίνησε από τον προϊστάμενο της ΛΕ΄ Εφορείας Προϊστορικών και κλασσικών Αρχαιοτήτων Δρ Αντώνιο Βασιλάκη, ο οποίος πεπεισμένος πλήρως για την σημαντικότητα της θέσης και με την τεράστια εμπειρία που είχε από την μακρόχρονη θητεία του στις ανασκαφές της Μινωικής Κρήτης, ξεκίνησε την ανασκαφική έρευνα η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία φέρνοντας στην επιφάνεια αυτά τα μοναδικά για την δυτική Ελλάδα οικοδομήματα της μυκηναϊκής περιόδου (1400-1200 π.Χ.) και ταυτόχρονα η έρευνα έφερε στην επιφάνεια πολλά και σημαντικά ευρήματα τα οποία αξιολογούνται επιστημονικά, μεταξύ των οποίων και έναν σημαντικό σφραγιδόλιθο, ο οποίος εκτιμάται ότι κρύβει πολλά μυστικά.

Οι πρωταγωνιστές της τελευταίας ανασκαφής

Ο αρχαιολόγος κ. Αντώνιος Βασιλάκης είναι Δρ. Αρχαιολογίας και ήταν Προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κεφαλληνίας τα τελευταία δύο χρόνια. Η Κεφαλληνία αποτέλεσε και την τελευταία του επαγγελματική θέση αφού παραιτήθηκε πλέον από την αρχαιολογική υπηρεσία, την ημέρα που ανακοίνωσε τα αποτελέσματα της πρόσφατης ανασκαφικής έρευνας!!!. Ο κ. Βασιλάκης κατάγεται από την Κρήτη και έχει εργαστεί στις σημαντικότερες αρχαιολογικές θέσεις της νήσου Κρήτης. Είναι Δρ. Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης, συγγραφέας πολλών αρχαιολογικών μελετών βιβλίων και εγχειριδίων για ξεναγούς και τουριστικούς οδηγούς. Διετέλεσε επίσης επί μακρόν καθηγητής της σχολής ξεναγών. Γεννήθηκε το 1952 και υπηρετούσε στην αρχαιολογική υπηρεσία από το 1978 μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου αυτού του έτους όταν για λόγους αρχής υπέβαλε την παραίτηση του αρνούμενος να οδηγηθεί σε εργασιακή εφεδρεία. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολόγους της χώρας ενώ τον διακρίνει η συστηματικότητα και το ήθος. Εκτός της επιστημονικής έρευνας έχει συμβάλλει σημαντικά στην διατήρηση των αρχαιολογικών θησαυρών με πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες κατά της αρχαιοκαπηλίας.
O κ. Γ. Μεταξάς ένα από τα πιο γνωστά και αναγνωρισμένα πρόσωπα της νήσου, γεννήθηκε στα Αννινάτα Πρόννων το 1953. Διετέλεσε επί 12 χρόνια Πρόεδρος της Κοινότητας Πόρου και ακολούθως εξελέγη Νομάρχης Κεφαλληνίας και Ιθάκης κατερχόμενος ως ανεξάρτητος υποψήφιος, ενώ το ίδιο επέτυχε λίγο αργότερα για δύο φορές ως Δήμαρχος του Δήμου Ελειού-Πρόννων. Κατά την δεύτερη θητεία του παραιτήθηκε από την θέση του διότι η πολιτεία αρνήθηκε να κάνει το καθήκον της και να συλλάβει τους εμπρηστές του εθνικού δρυμού του Αίνου που κατακαίγουν συστηματικά οι γνωστοί -άγνωστοι σχεδόν κάθε τριετία την Ν.Α Κεφαλληνίας. Παραιτούμενος από την θέση του Δημάρχου δήλωσε ότι καλείται τώρα να πετύχει έναν από τους δυσκολότερους ρόλους που είναι αυτός του ενεργού πολίτη. Από το 2008 είναι Πρόεδρος της Εταιρείας Μελετών Προϊστορικής Κεφαλληνίας και εργάζεται συστηματικά για την εκπλήρωση των στόχων της εταιρείας.
Η σύζυγός του κ. Henriette Metaxa – Putman Cramer, με υψηλές σπουδές φιλολογίας και προερχόμενη από αστική οικογένεια της Ολλανδίας αφοσιώθηκε στην Κεφαλληνία, στον Πόρο, στην οικογένειά της και στην ανακάλυψη της Ομηρικής Ιθάκης. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε από το 1981 στον Πόρο, όπου δραστηριοποιείται επαγγελματικά ως επικεφαλής της εκδοτικής εταιρείας Ρείθρον (Reithron).
Tην οικογένεια τους συμπληρώνουν τα τρία παιδιά τους, ο Οδυσσέας αρχαιολόγος, ο Φίλιππος ιστορικός και η Άννα - Ελευθερία ως σύμβουλος δημοσίων σχέσεων. Η κατοικία τους αποτελεί ένα μόνιμο πνευματικό και ερευνητικό εργαστήριο, αφού όποτε και αν την επισκεφθείς εκτός από την φιλοξενία θα συναντήσεις σπουδαίους ερευνητές αρχαιολόγους από όλον τον κόσμο, καθηγητές πανεπιστημίων, φοιτητές αρχαιολογίας από ξένα πανεπιστήμια, καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους τόσο από το νησί όσο και από την υπόλοιπη Ελλάδα.
Η επίτευξη όμως αυτού του έργου είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας πολλών ανθρώπων της επιστημονικής κοινότητας, επώνυμων και ανώνυμων, αρχαιόφιλων και εθελοντών. Η ομάδα αυτή ενισχύοντας, ενθαρρύνοντας και αξιοποιώντας τις εξαιρετικές επιστημονικές αποστολές που ήλθαν στο νησί της Κεφαλληνίας σε στενή συνεργασία μαζί με τον Δρ. Λάζαρο Κολώνα, Δρ. Γιάννη Τζεδάκι, Δρ. Γεωργία Στρατούλη, Δρ. Μιράντα Χατζιώτη, Δρ. Γιάννα Ευσταθίου, Δρ. Ευγενία Γιαννούλη, Dr. Klavs Randsborg, Dr. Geoffrey Schmalz και τελευταία τον Δρ. Αντώνη Βασιλάκη ως επικεφαλείς των εκάστοτε αρχαιολογικών αποστολών και συνεργαζόμενοι στενά με τον εκάστοτε Προϊστάμενο της Λ.Ε΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών αρχαιοτήτων, ιδιαιτέρως δε με τον Ανδρέα Σωτηρίου τον μακροβιότερο αρχαιολόγο στα νησιά μας είδαν πολλές από τις θεωρητικές τους προσεγγίσεις να επιβεβαιώνονται και επιστημονικά.
Καθοριστική ήταν επίσης η συμβολή στην έρευνα του παγκοσμίου κύρους Κεφαλλήνα Ακαδημαϊκού Δρ. Αθανασίου Φωκά και του ιστορικού και ερευνητή Δρ. Πέτρου Πετράτου. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μετά από 3.300 χρόνια ο Οδυσσέας επιστρέφει στην πατρίδα του και όλοι μας στην Ιθάκη.

ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ


(Περιοδικό ΚΕΦΑΛΟΝΙΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ, ΤΕΥΧΟΣ 1, ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ - ΜΑΡΤΙΟΣ 2012)

3 σχόλια:

  1. γιατί κάτι τόσο σημαντικό μένει τόσο καιρό θέμα περιορισμένων δημοσιεύσεων και παρουσίασης σε εκδηλώσεις με την ελάχιστη προβολή -όταν-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν υπαρχει κανένα ενδιαφερον από τους Αιρετους του νησιου μας ,,για αξιοποιηση, και Περιτερω ανασκαφες και ερευνα.
      Το χειροτερο από ολα και η τοπικη κοινωνία νομιζει οτι ολη αυτη η ιστορια ειναι παραμυθια,, και οταν δεν μπορεις να ανοιξεις
      τα ματια αυτων που το βλεπουν καθε μερα,,και δυστηχως οχι πέρα από την μυτη τους,,πως να πείσεις καποιους που διοικουν από Αργοστολι,,που ουτε καν εχουν επισκεφτει τον χωρο!!!

      Διαγραφή
    2. Οταν δεν βλέπυν ενα μουσειο από το 2014 κλειστο, και καμοια προσπθεια επαναλειτουργιας του, και ιστορια ενος τοπου που φωναζει για την αξια της,, ειναι ματαιο να ελπιζουμε σε γρηγορες αποκαλυψεις !μαλλον πρεπει να τα αναδειξουν καποτε καποιοι αλλοι.

      Διαγραφή