Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

ΥΠΟ ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΘΥΜΩ ΛΑΩ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

















5 σχόλια:

  1. ΠΡΟΝΕΙΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΕΥΣ Η περιπετειώδης ιστορία του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη, ο οποίος ξεγέλασε την Ευρώπη και ταυτοχρόνως εφεύρε την αρχαιότητα.
    Μόλις κυκλοφόρησε μια γερμανική βιογραφία του διαβόητου πλαστογράφου χειρογράφων Κωνσταντίνου Σιμωνίδη. Τον παρουσιάζει όχι σαν κοινό απατεώνα αλλά σαν ρομαντικό τέκνο της νεώτερης Ελλάδας.

    Ο πλαστογράφος Σιμωνίδης ήταν ένας ρομαντικός Έλληνας!
    Για τον δαιμόνιο και δεινό πλαστογράφο χειρογράφων του 19ου αιώνα Κωνσταντίνο Σιμωνίδη δεν έχουν γραφεί πολλά, μόνο λίγα και τελεσίδικα, σαν να ντρεπόμαστε κάπως γι’ αυτόν τον ευφάνταστο παραχαράκτη της πνευματικής ιστορίας του έθνους. Ξέρουμε ότι γεννήθηκε στη Σύμη το 1820, ότι μελέτησε την τέχνη των χειρογράφων στο Άγιον Όρος, ότι εξαπάτησε ιερείς και φαρισαίους, λογίους και προύχοντες στην Ελλάδα αλλά και στην Αγγλία και τη Γερμανία και τη Ρωσία και την Αίγυπτο χαρίζοντας και πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, χειρόγραφα μεγάλων συγγραφέων που είχε αντιγράψει ο ίδιος ή περγαμηνές εντελώς ανύπαρκτων συγγραφέων που είχε επινοήσει ο ίδιος. Ένα απόσπασμα από το λήμμα Κωνσταντίνος Σιμωνίδης σε μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια: «Από νεαρή κιόλας ηλικία έδωσε δείγματα της ροπής του προς τη διαστροφή, αφού αποπειράθηκε να φονεύσει τους γονείς του». Με άλλα λόγια μια ύποπτη φιγούρα του 19ου αιώνα τελεσίδικα καταδικασμένη στη συνείδησή μας.
    Απάτες ή συμπτώματα της εποχής;
    Γι’ αυτό ακριβώς και μας κίνησε το ενδιαφέρον ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε στη Γερμανία αυτή την εβδομάδα με τίτλο

    «Η οδύσσεια του πλαστογράφου. Η περιπετειώδης ιστορία του Κωνσταντίνου Σιμωνίδη που εξαπάτησε την Ευρώπη και εν παρόδω εφεύρε την αρχαιότητα.»
    Το υπογράφει ο δημοσιογράφος, θεατρικός κριτικός και συγγραφέας Rüdiger Schaper. Μας ενδιαφέρει γιατί η γερμανική αυτή βιογραφία του Σιμωνίδη διακατέχεται από μια συγκρατημένη συμπάθεια για τον σκοτεινό ήρωά της. Γιατί; Γιατί ο Schaper δεν διηγείται τα κατορθώματα του σοφού εκείνου απατεώνα σαν βδελυρές πράξεις ενός διεστραμμένου πνεύματος, αλλά σαν συμπτώματα της εποχής του. Ήταν η εποχή της δημιουργίας των νεώτερων ευρωπαϊκών εθνών, και σ’ αυτά ο συγγραφέας συγκαταλέγει και τους Νεοέλληνες και τους Γερμανούς. Και οι δύο εφεύρισκαν τότε το εθνικό παρελθόν τους, οι Γερμανοί σαν πνευματικοί απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων και οι Νεοέλληνες σαν κατ’ ευθείαν συγγενείς και κληρονόμοι τους. Η δημιουργία και σύμπηξη των νέων εθνών τον 19ο αιώνα είχε ανάγκη και τους αντίστοιχους μύθους.
    Δίψα για πνευματική υπόσταση
    Και ο Σιμωνίδης; Ένα απόσπασμα του Schaper: «Ένα καινούργιο έθνος, μια καινούργια πρωτεύουσα, μια καινούργια εποχή και καινούργια επαγγέλματα: κυνηγοί, συντηρητές, μεταφραστές, εκδότες και έμποροι αρχαίων κειμένων που καλούνταν να σχηματίσουν τη σπονδυλική στήλη αυτού του νέου μορφώματος.» Στη νέα αυτή βιογραφία ο Σιμωνίδης δεν είναι ο απόβλητος της σοβαρής επιστήμης, ο σαλτιμπάγκος της ορθής παιδείας, είναι ένα παιδί του απελευθερωτικού αγώνα και της δίψας ενός νεαρού έθνους για πνευματική υπόσταση. Με όλα τα μέσα. Δεν μιλάμε για το 2011 αλλά για το 1848, όταν ο Σιμωνίδης προσπαθούσε να καλύψει το τεράστιο κενό μεταξύ της ελληνικής αρχαιότητας και του αναδυόμενου νέου ελληνικού έθνους. Το 1848 λοιπόν είχε εκδώσει το έργο Συμαΐς, όπου μεταξύ πολλών άλλων ισχυριζόταν ότι στην πατρίδα του τη Σύμη ο πολύς, πλην ανύπαρκτος, Περίστρατος ο Ρόδιος είχε ανακαλύψει μια πρώιμη μορφή της τυπογραφίας. Όπως σε προηγούμενο σύγγραμμά του ισχυριζόταν ότι κάποιος, επίσης ανύπαρκτος, Πανσέληνος είχε αναπτύξει την ηλιογραφία, έτσι για να μην έχουν οι Γάλλοι την πρωτιά στην ανακάλυψη της φωτογραφίας! Νήπια έθνη, παίγνια με χίμαιρες, συμπαθητικές φαντασιοκοπίες.
    DW Σπύρος Μοσκόβου
    Υπεύθ. Σύνταξης Γιάννης Παπαδημητρίου

    Πηγή...

    Διαβάστε τα έργα του Κ. Σιμωνίδη εδώ

    Αναρτήθηκε από Υπερνεφέλιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτός ο Σιμωνίδης που έγραψε αυτά τα γεωγραφικά ξεχέζεται με το συμπάθιο από όλους τους ειδικούς σαν μέγας πλαστογράφος. Ίσως κάτι να έχει και αληθινό.
    Τα΄είχα βρεί και εγώ και προσπάθησα να τα τοποθετήσω στο χάρτη με αρκετή προσέγγιση μπορώ να πω.
    Διαπίστωσα όμως εκτός των άλλων ότι ο Πυλαρεύς που έζησε γύρω στο 400 μχ χρησιμοποιεί ονομασίες όπως της τωρινής Άσσου σαν Νέσσων κωμόπολη από το λατινικό Nesos που τη παρατήρησα γραμμένη σε χάρτη του 1700 μχ, ενώ πόλη Άκανθα νότια της Σάμης την έχει στα Ελληνικά και προφανώς ήταν ανύπαρκτη. Βέβαια το Άκανθα σαν ονομασία μπορεί να έχει κάποια σχέση με την περιοχή. Πιστεύω ότι έχει κάμει ένα κοκτέιλ χωρίς καμιά εμπιστοσύνη φερεγγυότητας.
    Επί της Ιθάκης και οι ονομασίες και εκεί που τις τοποθετεί ιδίως στο Νότιο τμήμα είναι και πρακτικά αδύνατο να υπήρχαν σαν κατοικημένες περιοχές. Δε μπορεί Πλαρνός στη καταγωγή να έκανε τέτοια λάθη ο Εύλυρος, αν ήταν πραγματικό πρόσωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΚΑΡΟ .., ΚΑΙ ΚΟΛΗΣΕ ΑΝΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΡΕΖΟΥΜΕ ΠΑΛΙ!! ΠΥΛΑΡΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΓΡΑΨΕΙ,,ΕΝΩ ΜΑΚΡΥΟΤΙΚΑ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΠΥΛΑΡΙΝΟΙ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΑ,, ΛΟΓΙΚΑ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΑΚΟΥΝ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ,, ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΣΕΝΑΡΙΟΘΕΣΗ,,ΟΤΙ ΤΟ ΤΗΛΕΒΟΕΣ ΤΩΝ ΤΑΦΙΩΝ ,,ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΤ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΗΛΕΜΑΧΟ-ΤΗΛΕΓΩΝΟ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ,,ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΡΟΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι Τάφιοι και Τηλεβόες ήταν αυτοί που κατοικούσαν τα νησιά πριν την εμφάνιση του Κέφαλου. Όπως και οι Πελασγοί στη Σάμη. Οι τελευταίοι μάλλον φαίνεται να παρέμειναν και κάποιοι από αυτούς μαζί με τον βασιλιά τους Αγκαίο μετακομίσανε αργότερα στη Σάμο του Αιγαίου. Οι Τάφιοι – Τηλεβόες χάσανε την κυριαρχία των νησιών αλλά μάλλον συμμαχήσανε με το Λαέρτη και Οδυσσέα. Το τηλε σα πρώτο συνθετικό φανερώνει κάποιον που έρχεται από μακριά. Υπήρχε και άλλο έπος, ή κομμάτι της Οδύσσειας η Τηλεγόνεια η οποία έχει χαθεί, μόνο κάποια περίληψη υπάρχει. Ίσως αν υπήρχε να μην είχαμε πρόβλημα για το που ήταν η Ομηρική Ιθάκη.
    Από τη Πύλαρο δε γνωρίζω άλλο αρχαίο όνομα να το έψαχνα, ίσως να κυκλοφορεί κανένα αλλά πρέπει να είσαι από εκεί για να το ξέρεις. Δε νομίζω ότι τα Μακρυώτικα έχουν παλιά ρίζα. Η μονή Θέματα πρέπει να είναι ο τόπος στρατοπέδευσης του θέματος Κεφαλονιάς στη Βυζαντινή περίοδο. Εκείνον τον Κοθριά στην Έρισσο ψάχνω λόγω παράξενου ονόματος αλλά δε μου βγαίνει ακόμα τίποτα.
    Τη ρούφηξε και ο Ολυμπιακός αλλά μου φαίνεται ότι εδώ θα ξελασπώσει.
    Άντε γιατί μας πήρε η νύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή